ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΜΑΪΟΥ

17/5 Κυριακή 7:00-9:30π.μ. †ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Ἀθανασίου ἀρχ. Χριστιανουπόλεως
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ: Τὴν Τρίτη 19/5 πρὸς Τετάρτη 20/5 (10:00μ.μ.-12:30π.μ.), ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἀποδόσεως τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, στὸν Ἱερὸ Ναό, θὰ τελεστεῖ ἱερὰ ἀγρυπνία
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ: Τὴν Τετάρτη 20/5 πρὸς Πέμπτη 21/5 (10:00μ.μ.-12:30π.μ.), ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν ἁγίων Κωσταντίνου καί Ἑλένης τῶν ἱσαποστόλων, στὸν Ἱερὸ Ναό, θὰ τελεστεῖ ἱερὰ ἀγρυπνία,
21/5 Πέμπτη 7:00-9:30π.μ. † Κωσταντίνου καί Ἑλένης τῶν ἱσαποστόλων
23/5 Σάββατο 7:00-9:00π.μ. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ: Τό Σάββατο 23/5 πρὸς Κυριακή 24/5 (10:00μ.μ.-12:30π.μ.), στὸν Ἱερὸ Ναό, θὰ τελεστεῖ ἱερὰ ἀγρυπνία

24/5 Κυριακή 7:00-9:30π.μ. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, τοῦ Τυφλοῦ
25/5 Δευτέρα 7:00-9:00π.μ. Ἡ γ΄ εὕρεσις τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ: Τὴν Τρίτη 26/5 πρὸς Τετάρτη 27/5 (9:30μ.μ.-12:30π.μ.), ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα, στὸν Ἱερὸ Ναό, θὰ τελεστεῖ ἱερὰ ἀγρυπνία. Τὸ πρωΐ δὲν θὰ ἔχει Θεία Λειτουργία.
28/5 Πέμπτη 7:00-9:30π.μ. † Ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
30/5 Σάββατο 7:00-9:00π.μ. Ἰσαακίου ὁσίου ἡγουμένου τῆς Ἱ.Μ. Δαλμάτων

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ: Τό Σάββατο 30/5 πρὸς Κυριακή 31/5 (10:00μ.μ.-12:30π.μ.), στὸν Ἱερὸ Ναό, θὰ τελεστεῖ ἱερὰ ἀγρυπνία

31/5 Κυριακή 7:00-9:30π.μ. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, Τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

Μὲ τὸ δεδομένο ὅτι τὰ περιοριστικὰ μέτρα λόγῳ τῆς λεγόμενης πανδημίας ἰσχύουν ἀκόμη ἐν πολλοῖς, προσερχόμεθα στὶς ὡς ἄνω καθορισμένες λατρευτικὲς εὐκαιρίες μὲ φιλάδελφο πνεῦμα, τηρώντας τὰ γνωστὰ μέτρα συγχρωτισμοῦ καὶ ὑγιεινῆς.

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἡ Σαμαρείτιδα, Μεγαλομάρτυς καὶ Ἰσαπόστολος

Ὁ βίος καὶ τὰ βασανιστήρια τῆς Ἁγίας, τῶν δύο υἱῶν της καὶ τῶν πέντε ἀδελφῶν της, ὅπως περιγράφονται στὸ συναξάρι της εἶναι συγκλονιστικὰ καὶ θαυμαστά.
Ἡ Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία τὴν τιμᾶ ὡς μεγαλομάρτυρα καὶ ἰσαπόστολο καὶ ἑορτάζει τὴν μνήμη της στὶς 26 Φεβρουαρίου καὶ τὴν Ε΄ Κυριακὴ μετὰ τὸ Πάσχα, «Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος», κατὰ τὴν ὁποία τιμᾶ τὸν μετ’ αὐτῆς διάλογο τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ καινούργια ζωὴ τῆς Ἁγίας ξεκίνησε ἀπὸ τὴν συνάντηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν Χριστὸ στὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ καὶ περιγράφεται ἐκτενῶς ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Εὐαγγελιστὴ στὸ δ΄ κεφάλαιο τοῦ Κατὰ Ἰωάννην Εὐγγελίου, στίχοι 5 ἔως 42.
Σύμφωνα μὲ τὴν Εὐαγγελικὴ περικοπή, ὁ Χριστὸς φεύγοντας ἀπὸ τὴν Ἰουδαία καὶ κατευθυνόμενος πρὸς τὴν Γαλλιλαία ἔπρεπε νὰ περάσει ἀπὸ τὴν Σαμάρεια. Ὅταν ἔφθασε στὴν πόλη Συχὰρ ὅπου πλησίον εὑρίσκεται τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, τὸ ὁποῖον εἶχε ἀφήσει ὡς κληρονομιά στὸν υἱὸν του Ἰωσήφ, ὁ Χριστὸς «κεκοποιακῶς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας» ἐκάθισε νὰ ξεκουρασθῆ.

Ἐκεῖνη τὴ στιγμὴ ἦλθε ἡ Σαμαρείτιδα «ἀντλῆσαι ὕδωρ» καὶ ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ἐζήτησε «δός μοι πιεῖν» α) ὡς τέλειος ἄνθρωπος ὑποκείμενος εἰς τὰ «ἀδιάβλητα πάθη» καθὼς διψοῦσε καὶ β) ὡς Θεὸς-Παντογνώστης ἀντιλαμβανόμενος τὴν καλὴ της προαίρεση δημιουργεῖ προϋποθέσεις γιὰ πρόσκληση σωτηρίας.
Ὁ Θεὸς «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Γιὰ τὸν καθένα μας καὶ γιὰ ὅλες τὶς ἐποχὲς, οἱ συναντήσεις μὲ τὸν Χριστὸν εἶναι ἀπροσδόκητες. Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἐνυπάρχει σὲ κάθε γεγονός, σὲ κάθε στιγμή, σὲ κάθε αἴσθηση χαρᾶς καὶ εὐλογίας ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε συναίσθηση δυσκολιῶν, ἀκόμη καὶ ἁμαρτίας καὶ ἀποτελεῖ πρόσκληση-παρουσία Του καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀντιπαρερχόμεθα αὐτὲς τὶς συναντήσεις ἐπιπόλαια, ἀλλὰ νὰ τὶς ἀντιμετωπίζουμε ἐλεύθεροι ἀπὸ σκοπιμότητες, ἐγωϊσμούς, ἀδυναμίες καὶ παράπονα, μὲ εὐθύνη ἐγρήγορση, νήψη καὶ μετάνοια καὶ μὲ ἀναζήτηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἡ Σαμαρείτιδα, Μεγαλομάρτυς καὶ Ἰσαπόστολος

Συνοδικός εὐχαριστήριος λόγος

(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή PDF, επιλέξτε εδώ)

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

μέ αἰσθήματα δοξολογίας καί αἴνου πρός τόν Τριαδικό Θεό μας, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπευθύνεται καί πάλι πρός ἐσᾶς, τά ἐκλεκτά πνευματικά παιδιά της, γιά νά σᾶς χαιρετίσει μέ τόν Πασχάλιο χαιρετισμό «Χριστός Ἀνέστη» τώρα πού, μετά ἀπό ἀκούσια μακρά περίοδο σωματικῆς ἀπουσίας σας ἀπό τίς κοινές λατρευτικές συνάξεις μας, εἰσήλθατε καί πάλι στόν Ἅγιο Οἶκο τοῦ Θεοῦ, γιά νά λατρεύσουμε «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ τό πάντιμον καί μεγαλοπρεπές ὄνομα» τοῦ Ἁγίου Θεοῦ μας.

Ἡ περίοδος πού παρῆλθε ἦταν σκληρή καί πικρή γιά ὅλους μας. Κυριολεκτικά, ματώσαμε γιά τήν ἀπουσία σας ἀπό τούς Ναούς. Ὅμως, ἐάν γιά ἐσᾶς ἡ ἀπουσία σας ἀπό τίς κοινές λατρευτικές συναθροίσεις μας ἦταν ὀδυνηρή, γιά τούς ποιμένες σας, ἐπισκόπους καί πρεσβυτέρους, ἡ σωματική ἀπουσία σας ἦταν ὁ μεγαλύτερος πειρασμός καί ὁ μεγαλύτερος πόνος πού ἔχουμε βιώσει στήν ποιμαντική διακονία μας. Στ’ ἀλήθεια, πόσο χαρούμενος μπορεῖ νά εἶναι ὁ πατέρας σέ ἕνα σπιτικό πού ἀπουσιάζουν τά παιδιά του; Πόσο μπορεῖ νά εὐφραίνεται σέ γιορτή μόνος του; Πῶς νά ἀπολαύσει τήν τράπεζα πού γέμει, ὅταν στεροῦνται τοῦ «Ἀμνοῦ» τά τέκνα Του;

Σᾶς ὁμολογοῦμε, ἐν πάσῃ εἰλικρινείᾳ ὅτι, ἐάν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν παρηγοροῦσε τίς καρδιές μας, ἐάν δέν ἄνοιγε χαραμάδες ἱλαροῦ φωτός στά σκότη πού μᾶς κύκλωσαν, ἐάν δέν μετέδιδε τήν δυνατή ἐμπειρία τῆς δικῆς σας πνευματικῆς παρουσίας μέσα στούς Ναούς πού ἱεροπρακτούσαμε καί λειτουργούσαμε, ὁ πειρασμός θά ἦταν ἀβάστακτος. Ἡ ἴδια Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἴμαστε βέβαιοι, παρηγόρησε καί τίς δικές σας καρδιές καί γλύκανε τόν πόνο σας. Σᾶς μετέγγισε τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ στίς «κατ’ οἶκον» Ἐκκλησίες σας. Καί σταθήκατε σταθεροί στήν πίστη, ἀποκρούοντας ὅλα τά πνεύματα τῆς πλάνης.
Δοξολογοῦμε τόν Θεό γιά ἐσᾶς. Γιά τήν ὑπομονή σας στίς θλίψεις. Γιά τήν σταθερότητά σας στήν πίστη. Γιά τήν ἐμπιστοσύνη σας στήν Ἐκκλησία. Ζῇ Κύριος Παντοκράτωρ, ζῇ καί ἐμεῖς «ἰδού ζῶμεν» μέ Αὐτόν καί μέσῳ Αὐτοῦ.

Διαβάστε περισσότερα: Συνοδικός εὐχαριστήριος λόγος

Ἡ Θεία Εὐχαριστία

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τό βιβλίο "Μέσα στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ", Ἁγ. Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι κεντρικό στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἤδη ἀπό τίς ἀρχές της, τοῦ ὁποίου ἡ θεολογία καί ἡ πνευματικότητα ἐκφράζονται μέ ἀναφορές στά ἔργα τῶν ἁγίων Πατέρων, ἀπό τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Ἀντιοχείας μέχρι καί τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, ὁ ὁποῖος τοποθέτησε τήν Θεία Εὐχαριστία στό κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Ἡ βασική ἰδέα τοῦ ἁγίου Συμεών σχετικά μέ τή Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ ἑξῆς: ἡ εὐχαριστιακή κοινωνία μᾶς ἑνώνει μέ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί μέ τήν Ἐκκλησία πού εἶναι ἐπίσης τό Σῶμα Του, καί θεοποιεῖ ἐκείνους πού κοινωνοῦν ἐνσυνείδητα:
Συγγενής γάρ ἅπαξ ἡμῶν γεγονώς (ὁ Χριστός) τῇ σαρκί αὐτοῦ καί συμμετόχους τῆς θεότητος αὐτοῦ ἡμᾶς ἐργασάμενος ἀπ’ ἀρχῆς ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, ἀλλά καί ἐφ’ ἑνί ἑκάστω, τῶν πάλαι ἁγίων ἐγένετο καί μέχρι τοῦ νῦν ἀεί γίνεται.

Χάρη στήν Θεία Κοινωνία γινόμαστε φορεῖς τοῦ σαρκωμένου Θεοῦ. ... Συνανακιρνάμενος ἡμῶν ταῖς οὐσίαις καί φύσεσιν ἀρρήτως, καί θεοποιῶν ἡμᾶς ὡς συσσώμου αὐτοῦ καί σάρκα ὄντες ἐκ τῆς σαρκός αὐτοῦ καί ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ.

Κατά τόν ἅγιο Συμεών αὐτή ἡ πραγματική ἐνσωμάτωση εἶναι πνευματική, εἶναι τό μεγάλο μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, πρός τόν ἄνθρωπο:
  Μυστήριον τῆς ἀφράστου οἰκονομίας Αὐτοῦ, φρίκης ἁπάσης γέμον.
  Ἅπαντες οἱ εἰς αὐτόν πιστεύοντες ἐσόμεθα ἕν πνεῦμα καί ἕν σῶμα.

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ Θεία Εὐχαριστία