18 Μαρτίου ἄρχεται ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή
Θεῖες Λειτουργίες
Κάθε Κυριακή: Μεγάλου Βασιλείου: 7:00-10:00 π.μ.
Κάθε Σάββατο: Ἁγ. Ἰωάν. Χρυσοστόμου: 7:00-9:00 π.μ.
Προηγιασμένες Θεῖες Λειτουργίες
Πρωϊνές: Τετάρτη καὶ Παρασκευή: 6:45-9:15 π.μ.
Πέμπτη Μεγάλου Κανόνος (18 Απριλίου): 6:45-9:30 π.μ.
Ἀπογευματινή: Τετάρτη 20/Μαρτίου: 4:30-6:00 μ.μ.
Ὄρθρος, Ὥρες, Ἑσπερινός
Δευτέρα ἕως Παρασκευή: 6:45 π.μ.
Μέγα Ἀπόδειπνο: Δευτέρα ἕως Πέμπτη 6:00 μ.μ.
Ἀπόγευμα Σαββάτου Ἑσπερινός: 6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός: Κάθε Κυριακή 6:00 μ.μ.
Κοινὸς Κατανυκτικὸς Ἑσπερινὸς (21 Απριλίου στὸνἹερὸ Ναὸ Ἁγ. Θεράποντος): 6:00μ.μ.
Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν: Κάθε Παρασκευή
Ἀκάθιστος Ὕμνος (19 Απριλίου): 6:30 μ.μ.
Ἀγρυπνία μὲ Ἀκάθιστο 19/4 πρός 20/4: 9:30-12:30π.μ.
Μέγας Κανών: (Τετάρτη 17 Απριλίου): 6:00 μ.μ.
Ἀκολουθίες στὴν Φοιτητικὴ Ἑστία (ΦΕΠΑ)
Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν
Α΄ (22/3): 10:00-11:00μ.μ.
Β΄ (29/3): 10:00-11:00μ.μ.
Γ΄ (5/4): Χαιρετισμοὶ μὲ Ἀγρυπνία 10:00 μ.μ.-12:30
Δ΄ (12/4): 10:00-11:00μ.μ.
ΠΑΣΧΑ 5 ΜΑΪΟΥ 2024
Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 31/3
Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. Βασίλειος Γεωργόπουλος,
Ἀναπληρωτὴς Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.,
Μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
ΘΕΜΑ: «Ὁ σύγχρονος θρησκευτικὸς συγκρητισμός»
Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 7/4
Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Σεβαστιανὸς Σωμαράκης,
Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Βουλιαγμένης,
Γραμματεύς τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων.
ΘΕΜΑ: «Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ δικαίωση τοῦ ἀνθρώπου»
Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 14/4
Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Δωρόθεος Κιούσης,
Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου ὁδοῦ Μετσόβου,
Γραμματεὺς Νομικῆς Ὑπηρεσίας Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, Ἡγουμενοσύμβουλος Ἱερᾶς Μονῆς ἁσωμάτων Πετράκη
ΘΕΜΑ: «Ἀνάβαση στὴν Κλίμακα τῶν ἀρετῶν μὲ ὁδηγὸ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Σιναΐτη»
Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 21/4
ΚΟΙΝΟΣ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Γιὰ δέκατη χρονιά, τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν 21 Ἀπριλίου, θὰ τελεστεῖ κοινὴ ἀκολουθία Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ στὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Θεράποντος, στὶς 6:30μ.μ., μὲ τὴ συμμετοχὴ τῶν ἱερέων καὶ τῶν πιστῶν τῶν 7 ἐνοριακῶν ἱερῶν Ναῶν καὶ τῶν 7 παρεκκλησίων τῆς Περιφερείας.
Ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε πολλὰ θαυμάσια καὶ ψυχοφέλιμα πράγματα στὸν ἐκλεκτό του, τὸν πατέρα Ζωσιμᾶ, βλέποντας τὴν στερεὰ πίστη του στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἄνευ τῆς ὁποίας ἀκόμα καὶ ἡ πίστη στὸν Θεὸ εἶναι προσβλητική. Ἐὰν κάποιος πιστεύη στὸν Θεό, τότε πρέπει νὰ πιστεύη χωρὶς καμιὰ ἀμφιβολία πὼς ὅλες οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς του ἐξελίσσονται κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἢ ὅπως ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται νὰ τὶς παραχωρήση.
Συχνὰ ἔλεγε ὁ Στάρετς: «Οὔτε τρίχα δὲν θὰ πέση ἀπὸ κάποιο κεφάλι, ἐὰν δὲν εἶναι θέλημα Θεοῦ». Ἔλεγε «ὅτι πρέπει νὰ εἴμαστε χαρούμενοι καὶ ὅτι μεγάλως προσβάλλομε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν. λόγῳ τῶν θλίψεων καὶ τῶν στενοχωριῶν ποὺ μᾶς ἔρχονται, πέφτομε στὴν κατήφεια, στὸν γογγυσμό, στὴν ἀπελπισία, στὴν ἄμετρη λύπη καὶ στὴν σκληρὴ ἀναισθησία. Αὐτὰ τὰ φρικτὰ ἁμαρτήματα εἶναι τὰ πρόθυρα τῆς κολάσεως τοῦ πυρός.
Ἡ καταθλιμμένη ψυχὴ εἶναι ἤδη ἐγκλωβισμένη μέσα σὲ μιὰ φλογερὴ φωτιά, χειρότερη ἀπὸ ἐκείνην τῆς κολάσεως. Δὲν ὑπάρχει πιὰ καμιὰ αἴσθηση στὴν ψυχὴ αὐτή,, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα ὀξύτατο, ὀδυνηρὸ συναίσθημα, τὸ ὁποῖο σκοτώνει καὶ καίει τὰ πάντα. Τὶς δυστυχίες καὶ τὶς θλίψεις μᾶς τὶς στέλνει ἡ θεία Πρόνοια γιὰ νὰ μᾶς δοκιμάσει καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώση γιὰ τὴν ζωὴ τοῦ πνευματικοῦ ἡρωϊσμοῦ. Ἡ μεγαλύτερη ἄσκηση εἶναι νὰ ὑπομένωμε ἀγόγγυστα, ὣς τὸ τέλος τῶν ἡμερῶν μας, ὅλα ὅσα ἔρχονται ἐπάνω μας μέσα στὴν κοιλάδα αὐτὴ τοῦ κλαυθμῶνος. ʺὉ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὖτος σωθήσεταιʺ».
Μάρτιος 2024
Τὰ γεγονότα ποὺ ἀναφέρονται στὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, λέγονται ἐσχατολογικά. Ὅταν, λοιπόν,κάνουμε λόγο γιὰ ἐσχατολογικὰ γεγονότα, ἐννοοῦμε κυρίως ὅλα ἐκεῖνα ποὺ θὰ συμβοῦν μὲ τὴν Δευτέρα ἔλευση τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους. Τὰ ἔσχατα ἤδη εἶναι παρόντα, ἀφοῦ οἱ Ἅγιοι ἀπολαμβάνουν τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή.
Ὁ ἀπόστολος Παύλος διδάσκει ὅτι, ὅταν θὰ ἔλθει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οἱ δίκαιοι θὰ ἀρπαγοῦν «ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα» (Α΄Θεσ. δ΄ 17). Καὶ στὴν Ἀποκάλυψη εἶναι γραμμένο: «Ἰδοῦ ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν καὶ ὄψεται Αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμός» (Ἀποκ. α΄ 7).
Σὲ ὅλη τὴ βιβλικοπατερικὴ παράδοση ἀναφέρεται ὅτι ὁ Χριστὸς πρόκειται νὰ ἔλθει ἐκ νέου στὸν κόσμο γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους: «Ὅταν ἔλθη ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ» (Ματθ. κε΄ 31), «τότε ὄψονται τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις» (Μάρκ. ιγ΄ 26).
Στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅπου περιγράφεται ἡ Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἄγγελοι εἶπαν στοὺς ἔκπληκτους μαθητές: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι τί ἐστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὖτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ’ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὖτως ἐλεύσεται, ὄν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν» (Πραξ. α΄ 11).
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης συνδέει τὴν ἡμέρα αὐτὴ μὲ τὰ ἔσχατα καὶ τὴν χαρακτηρίζει ἐσχάτη ἡμέρα, λέγοντας ὅτι θὰ ἀναστήσει τὸν ἄνθρωπο «ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα» (Ἰωάν. στ΄ 39) καὶ χαρακτηρίζεται ὡς ἡμέρα τῆς ἐπιφανείας τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ (Τίτ. στ΄ 13).
Τὰ χωρία αὐτὰ δείχνουν τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία στηρίζεται τόσο στοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, ὅσο καὶ στὴν βεβαιότητα τῶν Ἀποστόλων ὅτι θὰ ἔλθει, ὁπωσδήποτε, ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία θὰ γίνει ἡ συντέλεια αὐτοῦ τοῦ κόσμου καὶ θὰ ἔλθει ὁ Χριστὸς νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θὰ ἔχουν ἀναστηθεῖ.
('Αγιος Νεκτάριος)
Φιλία είναι αγάπη υγιούς ψυχής προς ψυχή επίσης υγιή. Η φιλία ως απόρροια υγιούς ψυχής είναι ιερή, αγνή, ακέραιη, πιστή, σταθερή, ειλικρινής, θαρραλέα, αληθινή, αιώνια. Η φιλία είναι αρετή, γιατί θεμελιώνεται στο ήθος και την καλή διαγωγή της υγιούς ψυχής γι’ αυτό και μόνο με την αρετή συνάπτεται και αυτής γίνεται εραστής και αυτήν αγκαλιάζει, μένοντας μαζί της πάντοτε. Η φιλία σαν αρετή, έλκεται από το όμοιο και αναπαύεται με τις συγγενείς αρετές. Είναι σύνδεσμος δύο όμοιων ψυχών.
Είναι πάθος συνετής ψυχής και συνδέει τους φίλους με σφοδρή αγάπη. Συνδέει δε με πόθο τους ανθρώπους που έχουν από τη φύση τους την τάση να διασπώνται. Η φιλία έχει σταθερό και ασυμβίβαστο ήθος. Είναι η φιλία ένα είδος ηθικής ευχαρίστησης, που κατευχαριστεί την ψυχή. Η φιλία υπομένει πάντα, συμπάσχουσα και συμπαραστεκόμενη. Ο Αριστοτέλης έχει πει: «Φιλία είναι μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα».
Η φιλία είναι πιο δυνατή από τη συγγενική αγάπη, διότι η μεν συγγενική αγάπη είναι έργο ανάγκης, η φιλία όμως βασίζεται στη θέληση. Η φιλία υπαγορεύει ευλάβεια προς τα ιερά των φίλων, αγνότητα στη συμπεριφορά, ακεραιότητα στα ήθη, πίστη στον χαρακτήρα, σταθερότητα στις αποφάσεις, ειλικρίνεια στους λόγους, θάρρος στο να ειπωθούν τα ορθά και ωφέλιμα και στο να λέγεται η αλήθεια.
Η φιλία είναι το στήριγμα για την ευτυχία δύο αγαθών ανθρώπων, γιατί μόνο μεταξύ αγαθών ανθρώπων μπορεί να αναπτυχθεί η αληθινή φιλία. Ο Πλάτων λέει: «Φιλία είναι η ομόνοια υπέρ των καλών και δικαίων΄ η θέληση για κοινό τρόπο ζωής, ίδιος τρόπος σκέψης και πράξης, ζωή με αρμονία και καλή διάθεση ώστε να υπάρχει ομόνοια, συνοδοιπορία τόσο στα ευχάριστα, όσο και στα δυσάρεστα».
Τρία είναι τα είδη της φιλίας΄ αυτή που βασίζεται στην αρετή, αυτή που θεμελιώνεται στο συμφέρον και αυτή που υπάρχει από συνήθεια. Άριστη όμως είναι η χάριν της αρετής φιλία, γιατί τη στερεώνει η αρετή της αγάπης.
Επιμέλεια κειμένου: π. Γεώργιος Ανάγνου
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ : Τρίτη 2/4/2024
Θέμα : «Ἡ ἑλληνικὴ οἰκογένεια σὲ κρίση. Σκέψεις γιὰ τὴν αἰτία καὶ τὴν ὑπέρβαση τοῦ προβλήματος»
(Κυριαζῆς Δημήτριος, Ψυχίατρος-Παιδοψυχίατρος-Ψυχαναλυτής, Διδάκτωρ Ἰτρικῆς Σχολῆς Δημοκρίτειου Πανεπηστημίου Θράκης)
Οι συνάξεις θα γίνονται στο Πνευματικό Κέντρο στις 7:00 μ.μ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ 2023-2024
Διαβάστε περισσότερα: Πρόγραμμα ὁμιλιῶν Ενοριακού Κέντρου Στήριξης Οικογένειας 2023-2024
Ἀφιέρωμα ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῶν ἑορταζόντων ἁγίων συζύγων-μαρτύρων Ἀκύλλα καὶ Πρισκίλλης
Φεβρουάριος 2024
Ἡ ἐκκοσμίκευση ποὺ ἔχει ἀγκαλιάσει γενικότερα τὸν ἐκκλησιαστικό μας βίο γίνεται φανερὴ περισσότερο ἀπὸ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ στὸ θέμα τοῦ χριστιανικοῦ γάμου. Ἀπὸ ὅποια ὁπτικὴ καὶ ἄν δεῖ κανεὶς τὸν σύγχρονο Ὀρθόδοξο γάμο (προετοιμασίες, τέλεση, μεταγαμιαία βιοτή), ἀφορᾶ περισσότερο κοσμικὸ παρὰ ἐκκλησιαστικὸ γεγονός. Βιώνοντας αὐτὴ τὴν ἀγωνία γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση θεωρήσαμε καλὸ νὰ παρουσιάσουμε ἀπόψεις, κατευθύνσεις καὶ θεωρήσεις, σχετικὰ μὲ τὸ γάμο, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, καλύπτοντας ἀρκετὲς πλευρὲς αὐτοῦ τοῦ θέματος τὸ ὁποῖο πάντα θὰ εἶναι ἀνεξάντλητο, ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἀφορᾶ τὴν ἴδια
τὴ ζωὴ ποὺ δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ τὴν περικλείσει σὲ ἕνα βιβλίο.
Κατὰ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ψυχικὰ ὑγιὴς εἶναι μόνον ὁ ἅγιος, ἐνῶ ὁ συνήθης ἄνθρωπος εἶναι ἄρρωστος μὲ τὴν ἔννοια ὅτι διακατέχεται ἀπὸ λίγα ἤ πολλὰ ψυχικὰ πάθη. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὅμως εἶναι ἕνα πνευματικὸ νοσοκομεῖο τὸ ὁποῖο θεραπεύει καὶ ἁγιάζει τὴν ἀνθρώπινη ψυχή, ἑπομένως καὶ ὁ ἐκκλησιαστικὸς γάμος εἶναι ἕνας νόμιμος εὐλογημένος ἀπὸ τὸν Θεὸ δρόμος θεραπείας καὶ ἁγιασμοῦ τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ὅταν βέβαια τηροῦνται κάποιες ἀπαραίτητες οὐσιαστικὲς πνευματικὲς προϋποθέσεις.
Ἀπολυτίκιον
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου