Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως (Ομιλία 15/6/2021)

Καλησπέρα σὲ ὅλους καὶ ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἀγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν.

Ἄν ὅλες οἱ ἑορτὲς τῶν ἁγίων εἶναι εὐκαιρίες προσκλήσεως γιὰ ἀπερίφραστη καὶ βαθειὰ ἀγαπητικὴ ἐπικοινωνία καὶ ἄγγιγμα γιὰ τὸν καθένα μας πρὸς ἀφύπνιση καὶ προσωπικὴ ἀναζήτηση τῆς συνάντησής μας μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, στὶς Δεσποτικὲς ἑορτὲς ἔχουμε τὸ προνόμιο, ὁ προσκαλῶν εἰς τὸν «γάμον» συνάντηση νὰ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Νυμφίος.
Ἡ πρόσκληση ἐκφράζεται μὲ ἄπειρες καὶ ποικιλόμορφες εἰκόνες, μὲ βαθειὰ νοήματα μὲ ποιητικὴ δυναμικὴ καὶ μὲ κατανυκτικὴ ἐκφορὰ μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους, τὰ τροπάρια καὶ τὴν ὅλη δομὴ τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ ἑορτῶν (Ἑσπερινὸς-Προετοιμασία-Ὄρθρος-Θεία Λειτουργία).
Αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν κυρίαρχη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μέσα ἀπὸ ἐπιλεγμένα τροπάρια καὶ ἀπὸ ἀποσπάσματα λόγων τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ προσεγγίσουμε τὰ νοήματα τῆς ἑορτῆς καὶ νὰ σταθοῦμε ὑπεύθυνα ἀπέναντί τους.

Ὕμνοι ἑορτῆς Ἀναλήψεως
Ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς, ἵνα πέμψῃ τὸν Παράκλητον τῷ κόσμῳ, οἱ οὐρανοὶ ἡτοίμασαν τὸν θρόνον αὐτοῦ, νεφέλαι τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ,
Ἄγγελοι θαυμάζουσιν, ἄνθρωπον ὁρῶντες ὑπεράνω αὐτῶν, ὁ Πατὴρ ἐκδέχεται, ὃν ἐν κόλποις ἔχει συναΐδιον.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον κελεύει πᾶσι τοῖς Ἀγγέλοις αὐτοῦ. Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν.
Πάντα τὰ ἔθνη κροτήσατε χεῖρας, ὅτι ἀνέβη Χριστός, ὅπου ἦν τὸ πρότερον.

Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν μὴ χωρισθείς, γλυκύτατε Ἰησοῦ, καὶ τοῖς ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος συναναστραφείς, σήμερον ἀπ’ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ἀνελήφθης ἐν δόξῃ καὶ τὴν πεσοῦσαν φύσιν ἡμῶν συμπαθῶς ἀνυψώσας, τῷ Πατρὶ συνεκάθισας.
Ὅθεν αἱ οὐράνιαι τῶν ἀσωμάτων τάξεις, τὸ θαῦμα ἐκπληττόμεναι, ἐξίσταντο θάμβει καὶ τρόμῳ συνεχόμεναι, τὴν σὴν φιλανθρωπίαν ἐμεγάλυνον.
Μεθ’ ὧν καὶ ἡμεῖς οἱ ἐπὶ γῆς, τὴν πρὸς ἡμᾶς σου συγκατάβασιν, καὶ τὴν ἀφ’ ἡμῶν Ἀνάληψιν δοξολογοῦντες, ἱκετεύομεν λέγοντες:
Ὁ τοὺς μαθητὰς καὶ τὴν τεκοῦσαν σε Θεοτόκον, χαρᾶς ἀπείρου πλήσας ἐν τῇ σῇ Ἀναλήψει, καὶ ἡμᾶς ἀξίωσον, τῶν ἐκλεκτῶν σου τῆς χαρᾶς, εὐχαῖς αὐτῶν, διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

Ἐτέχθης ὡς αὐτὸς ἠθέλησας, ἐφάνης, ὡς αὐτὸς ἠβουλήθης, ἔπαθες σαρκί, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐκ νεκρῶν ἀνέστης, πατήσας τὸν θάνατον,
ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, ὁ τὰ σύμπαντα πληρῶν καὶ ἀπέστειλας ἡμῖν Πνεῦμα θεῖον, τοῦ ἀνυμνεῖν καὶ δοξάζειν σου τὴν Θεότητα.

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος,
βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.

Ἐπιβὰς ἐν νεφέλαις τῶν οὐρανῶν, καταλείψας εἰρήνην τοῖς ἐπὶ γῆς,
ἀνῆλθες καὶ ἐκάθισας, τοῦ Πατρὸς δεξιόθεν, ὡς ὁμοούσιος τούτῳ ὑπάρχων καὶ Πνεύματι,
ἐν σαρκὶ γὰρ ὤφθης, ἀλλ’ ἄτρεπτος ἔμεινας, ὅθεν ἀναμένεις, συντελείας τὸ πέρας, τοῦ κρῖναι ἐρχόμενος, ἐπὶ γῆς κόσμον ἅπαντα,
Δικαιοκρίτα Κύριε, φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρούμενος.

Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν, καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις,
ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάστατος,
καὶ βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε, Ἐγώ εἰμι μεθ’ ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ’ ὑμῶν.

Μέσα ἀπὸ τὰ παραπάνω τροπάρια γίνεται ἄμεσα φανερόν τὸ βαθύτερον νόημα τῆς ἑορτῆς ὅτι:

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως (Ομιλία 15/6/2021)

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς (Ὁμιλία 1-6-2021)

Χριστὸς Ἀνέστη!
Καλησπέρα σὲ ὅλους τοὺς ἀγαπητοὺς ἀκροατές. Εἰς τὴν προηγούμενη ὁμιλία (24-5-2021) εἶχε γίνει ἀναφορὰ στὸν λειτουργικὸ χρόνο καὶ στὸ σκοπὸ τῶν ἑορτῶν, ποὺ συνοψίζονται ὡς περίληψη στὰ ἐξῆς:
«Οἱ ἑορτὲς εἶναι εὐκαιρίες γιὰ ἀνείπωτη χαρά, ὁλοκλήρωμα ἀγαπητικῆς ἐπικοινωνίας καὶ εὐκαιρίες γιὰ ἀφύπνιση καὶ ἄγγιγμα γιὰ τὸν καθένα μας, νὰ ἀκούση τὸ μήνυμα, νὰ δεχθῆ τὴν πρόσκληση καὶ νὰ πάρη τὴν μεγάλη ἀπόφαση!!!
Οἱ ἑορτὲς δὲν γίνονται γιὰ νὰ σχολάζουμε ράθυμα, ἀλλὰ κάθε ἑορτή, κάθε Θεία Λειτουργία, κάθε ἀκολουθία, εἶναι ἕνα προσωπικὸ κάλεσμα-πρόσκληση γιὰ τὸν καθένα μας καὶ συγχρόνως προσωπικὴ ἀναζήτηση γιὰ συνάντηση μὲ τὸν Χριστό.
Ὅταν βαπτίζεσαι, ὅταν λειτουργεῖσαι, ὅταν παθαίνεις τὰ θεῖα, ὅταν ἐνδύεσαι τὸν Χριστὸν καὶ ὑπακούης στὸ θέλημά Του, τότε πορεύεσαι γιὰ τὴν ἄφατη χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι, ἔστω καὶ ἄν περάσης ἀτέλειωτα βάσανα καὶ ἀπρόσμενους πειρασμούς. «Τῆς χαροποιοῦ κατὰ Θεὸν ζωῆς, πάντα λυπηρὰ καὶ ἐπίπονα».
Ὅταν νοιώσης τὴν πρόσκληση, ὅταν συναντηθῆς μὲ τὸν Χριστὸν, ὅταν πραγματικὰ λειτουργηθεῖς, ἄν συνειδητὰ πῆς «ἃς γίνη τὸ θέλημά Σου, Θεέ μου, ὅ,τι κι ἄν μοῦ στοιχίση», τότε ἀλλάζεις ὅλος. Ἐνδύεσαι τὸν Χριστό. Ἀκινητεῖς, μένεις ἐνεός, γεμᾶτος ἔκπληξη, γίνεσαι ὅλος μιὰ αἴσθηση.

Ὅταν προχωρήσης ἀπὸ τὸ «Εὐλογητὸς...» ποὺ εἶναι ἡ πρώτη ἀπόφαση τοῦ ξεκινήματος καὶ νοιώσεις τὴν πρώτη χαρὰ καὶ προχωρήσεις στὸ «Εὐλογημένη...» ποὺ εἶναι τὸ ἀποφασιστικὸ ξεκίνημα, τότε: Μέσα στὴν Λειτουργία, ὅλα ὑπάρχουν ἀλλοιωμένα -πάσχουν τὴν καλὴν ἀλλοίωση-, δοκιμασμένα καὶ ἀνορθωμένα, σταυροαναστάσιμα. Ὁ κατὰ φύσιν, δηλαδὴ ὁ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ πλασμένος κόσμος, μέσα στὸν ὁποῖο πρέπει νὰ ζῆ ὁ ἄνθρωπος, ὡς θεανθρώπινη πραγματικότητα, εἶναι ὁ λειτουργικός χρόνος. Δέν εἶναι οὔτε ἡ ἱστορία σάν χρόνος, οὔτε ἡ δημιουργία σάν χῶρος, οὔτε ἡ λογική, ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ τέχνη τοῦ πεπτωκότος καὶ τοῦ παραπαίοντος ἀνθρώπου.
Τίποτε δικό μας δέν ἔχουμε. Ὁ Θεός μᾶς δημιούργησε ἐκ τοῦ μή ὄντος καὶ παραπεσόντες μᾶς ἀνέστησε καὶ ἔκαμε τὰ πάντα μέχρις ὅτου μᾶς χάρισε τὴ μέλλουσα Βασιλεία Του.
Μὲ τὴν συναίσθηση αὐτή, ὁ καθένας μας μπορεῖ νὰ ἀναφωνήσει:
«Δὲν θέλω, δὲν ἐπιθυμῶ νὰ ζήσω πολύ. Θέλω νὰ ζήσω μὲ Σένα, διότι τὸ πολύ, τὸ ζωντανὸ καὶ ἀτελείωτο εἶσαι Ἐσύ. Ἔλα καὶ κάμε τὸ θέλημά Σου σὲ μένα. Ἔλα ὅπως θέλεις καὶ ὅταν κρίνης. Ἔλα σὰν αὔρα, σὰν εὐλογία, ἄν τὸ νομίζης σωστό. Ἔλα σὰν κεραυνὸς δοκιμασίας καὶ κατάσκαψέ μου τὸ εἶναι, ἄν νομίζης ὅτι ἔτσι πρέπει. Ξέρω ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ ἀκολουθήση τὴν ἐπίσκεψὴ Σου, μ’ ὁποιοδήποτε τρόπο κι ἄν ἔλθης, θὰ εἶναι αὐτὸ τὸ βαθύτατο ποὺ ἐπιθυμῶ καὶ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ἐκφράσω, καὶ δὲν μπορῶ νὰ τὸ βρῶ πουθενά, ἔξω ἀπὸ Σένα. Γι’ αὐτὸ Ἐσένα ζητῶ καὶ περιμένω. Ἔχω ἀπογοητευθεῖ ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου καὶ ἔρχομαι πρὸς Σέ. Ἔρχομαι ἄρρωστος, ὅπως εἶμαι, καὶ ἐγκαταλείπω σὲ Σένα τὴ ζωή μου ἅπασα καὶ τὴν ἐλπίδα».

Καὶ ἐπειδὴ ἐμεῖς δὲν ζοῦμε τὰ Θεῖα, ἀλλὰ ψελίζουμε περὶ τῶν Θείων, ἀπόψε θὰ κάνουμε ἀναφορὰ στὸν ἑορτάζοντα Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς ποὺ ζοῦσε τὰ θεῖα καὶ αὐθεντικὰ ἀναφερόταν σ’αὐτή, καὶ παρακαλῶ τὸν π. Ἴγορ, ποὺ γνωρίζει πολὺ περισσότερα γιὰ τὸν Ἅγιο, νὰ ξεκινήσει μὲ ἀναφορὰ εἰς τὸν βίον τοῦ Ἁγίου καὶ τὸν εὐχαριστῶ γιὰ τὴν παρουσία του ἐδῶ ἀπόψε.

π. Ἴγορ Ζιρόγιεβτς:
«Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος (Πόποβιτς), γόνος ἱερατικῆς οἰκογένειας, γεννήθηκε στὶς 25 Μαρτίου τοῦ 1894, ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴν πόλη Βράνια τῆς νοτίου Σερβίας ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸν Σπυρίδωνα, γνωστὸ ὡς π. Ἀλέξιο, καὶ τὴν Τάσε (Ἀναστασία). Κατὰ τὴν βάπτισή του στὸ ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἔλαβε τὸ ὄνομα Μπλάγκογιε (Εὐάγγελος).

Διαβάστε περισσότερα: Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς (Ὁμιλία 1-6-2021)

Περὶ λειτουργικοῦ χρόνου καὶ τοῦ σκοποῦ τῶν ἑορτῶν (Ομιλία 25/05/2021)

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Εἴθε νὰ μὴν εἶναι λόγια καθιερωμένου χαιρετισμοῦ, ἀλλὰ εὐχὴ βιώματος!
Χριστὸς Ἀνέστη καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα, ἑνωμένοι καὶ ὄχι χωρισμένοι σὲ ἐρωτῶντες καὶ ἀπολογούμενοι, ἀλλὰ ἀλληλοκατανοοῦντες καὶ ἐν ἑνότητι εὐχόμενοι. Αὐτὰ καὶ γιὰ μένα καὶ γιὰ ὅλους μας.

Μιὰ ταπεινὴ ἀπάντηση περὶ τοῦ χρόνου τῆς τελέσεως τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως.
Χριστὸς Ἀνέστη καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα! Δὲν ἔχει μεγάλη σημασία ἐὰν ἡ Ἀνάσταση ἔγινε στὶς 21:00 ἢ στὶς 24:00 ἢ στὶς 5:00 τὸ πρωΐ, ἀλλὰ ἐὰν ἡ Ἀνάσταση, γιὰ τὸν κάθε ἱερέα, γιὰ τὸν κάθε πιστό, ἦτο ἑορτὴ, καὶ θεῖος ἔρως, τὸ γεγονὸς «τῆς ἄλλης βιοτῆς», τὸ ξεπέρασμα τοῦ ἀκριτικοῦ τραγουδιοῦ ποὺ παλεύει ὁ Διγενὴς-ὁ καθένας μας μὲ τὸ χάρο στὰ μαρμαρένια ἀλώνια.
Ἐὰν ναὶ Ἀληθῶς «Ἀνέστη Χριστὸς καὶ θάνατος κατήργηται» καὶ μαζὶ καὶ κάθε φόβος καὶ κάθε διχογνωμία καὶ εἶναι ἑπομένως ὤς γιὰ τὸν καθένα μας βίωμα «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασόμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ» γιὰ νὰ μὴν παραμένουμε «ἀνέορτοι καὶ ἀνέραστοι», παραπονούμενοι καὶ διχογνωμοῦντες, ὁπόταν καὶ τὶς τελετές μας καὶ τὰ πανηγύρια μας καὶ τὶς εὐχές μας, δὲν θὰ βδελήσεται ὁ Θεός. Αὐτὰ τὰ λίγα πρῶτα γιὰ μένα καὶ γιὰ ὅποιον καλοπροαίρετα ἀκούει.

Ὁ μόλις προηγηθεὶς ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς μᾶς εἰσαγάγει εἰς τὸ μεγαλεῖο τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς.
Οἱ ἑορτὲς εἶναι εὐκαιρίες γιὰ ἀνείπωτη χαρά, ὁλοκλήρωμα ἀγαπητικῆς ἐπικοινωνίας καὶ εὐκαιρίες γιὰ ἀφύπνιση καὶ ἄγγιγμα γιὰ τὸν καθένα μας, νὰ ἀκούση τὸ μήνυμα, νὰ δεχθῆ τὴν πρόσκληση καὶ νὰ πάρη τὴν μεγάλη ἀπόφαση!!!

Τὴν Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία τὴν μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτή τῆς «Μεσοπεντηκοστῆς» ποὺ μὲ τὸ ἐπίσημο τυπικό της, τὰ ἐκλεκτά της τροπάρια καὶ τοὺς διπλούς της κανόνες, ἔργα τῶν μεγάλων ὑμνογράφων, τοῦ Θεοφάνους καὶ τοῦ Ἀνδρέου Κρήτης, μὲ τὰ ἀναγνώσματά της καὶ τὴν ἐπίδρασί της στὶς πρὸ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν Κυριακὲς καὶ μὲ τὴν παράταση τοῦ ἑορτασμοῦ της ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες, φανερώνει τὸ μεγαλεῖο της ὡς Δεσποτικὴ ἑορτή.

Ἡ Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς εἶναι ἡ 25η ἡμέρα ἀπὸ τοῦ Πάσχα καὶ ἡ 25η πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς, ὡς σημαίνεται καὶ εἰς τὸ παρὸν τροπάριον τοῦ ἑσπερινοῦ:
«Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν, τῶν ἐκ σωτηρίου ἀρχομένων Ἐγέρσεως (Ἀναστάσεως) Πεντηκοστῇ δὲ τῇ θείᾳ σφραγιζομένων,
καὶ λάμπει τὰς λαμπρότητας ἀμφοτέρωθεν ἔχουσα καὶ ἑνοῦσα τὰς δύο καὶ παρεῖναι τὴν δόξαν προφαίνουσα τῆς δεσποτικῆς ἀναλήψεως σεμνύνεται».

Χωρὶς δηλαδὴ νὰ ἔχῃ δικό της θέμα συνδυάζει τὰ θέματα, τοῦ Πάσχα ἀφ᾽ ἑνὸς καὶ τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀφ᾽ ἑτέρου καὶ «προφαίνει» τὴν δόξαν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ ἑορτασθῇ μετὰ ἀπὸ 15 ἡμέρες, ὁ Χριστὸς σὰν Μεσσίας – μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, «μεσίτης καὶ διαλλακτὴς ἡμῶν καὶ τοῦ αἰωνίου Αὐτοῦ Πατρός».
Οἱ ἑορτὲς δὲν γίνονται γιὰ νὰ σχολάζουμε ράθυμα, ἀλλὰ κάθε ἑορτή, κάθε Θεία Λειτουργία, κάθε ἀκολουθία, εἶναι ἕνα προσωπικὸ κάλεσμα-πρόσκληση γιὰ τὸν καθένα μας καὶ συγχρόνως προσωπικὴ ἀναζήτηση γιὰ συνάντηση μὲ τὸν Χριστό.

Διαβάστε περισσότερα: Περὶ λειτουργικοῦ χρόνου καὶ τοῦ σκοποῦ τῶν ἑορτῶν (Ομιλία 25/05/2021)

Ανάσταση - Μεσοπεντηκοστή (Δ.Βιβλιοθήκη-Μάϊος 2021)

Περὶ τοῦ χρόνου τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως
Χριστὸς Ἀνέστη καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα!

Δὲν ἔχει μεγάλη σημασία ἐὰν ἡ Ἀνάσταση ἔγινε στὶς 21:00 ἢ στὶς 24:00 ἢ στὶς 5:00 τὸ πρωΐ, ἀλλὰ ἐὰν ἡ Ἀνάσταση, γιὰ τὸν κάθε ἱερέα, γιὰ τὸν κάθε πιστό, ἦτο ἑορτὴ καὶ θεῖος ἔρως, τὸ γεγονὸς «τῆς ἄλλης βιοτῆς», τὸ ξεπέρασμα τοῦ ἀκριτικοῦ τραγουδιοῦ ποὺ παλεύει ὁ Διγενὴς-ὁ καθένας μας μὲ τὸ χάρο στὰ μαρμαρένια ἀλώνια.
Ἄν «Ἀνέστη Χριστὸς καὶ θάνατος κατήργηται» καὶ ἐπομένως καὶ κάθε φόβος καὶ κάθε διχογνωμία. Ἂς εἶναι γιὰ τὸν καθένα μας βίωμα «Αὔτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασόμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ» γιὰ νὰ μὴν παραμένουμε «ἀνέορτοι καὶ ἀνέραστοι», παραπονούμενοι καὶ διχογνωμούμενοι, ὁπόταν καὶ τὶς τελετές μας καὶ τὰ πανηγύρια μας καὶ τὶς εὐχές μας, βδελήσεται ὁ Θεός.

Ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς
Οἱ ἑορτὲς εἶναι εὐκαιρίες γιὰ ἀνείπωτη χαρὰ, ὁλοκλήρωμα ἀγάπης καὶ εὐκαιρίες γιὰ ἀφύπνιση καὶ ἄγγιγμα γιὰ τὸν καθένα μας νὰ πάρη τὴν μεγάλη ἀπόφαση!!!
Τὴν Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία τὴν μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή τῆς «Μεσοπεντηκοστῆς» ποὺ μὲ τὸ ἐπίσημο τυπικὸ της, τὰ ἐκλεκτά της τροπάρια καὶ τοὺς διπλοῦς της κανόνες, ἔργα τῶν μεγάλων ὑμνογράφων, τοῦ Θεοφάνους καὶ τοῦ Ἀνδρέου Κρήτης, μὲ τὰ ἀναγνώσματά της καὶ τὴν ἐπίδρασί της στὶς πρὸ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν Κυριακὲς καὶ μὲ τὴν παράταση τοῦ ἑορτασμοῦ της ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες, φανερώνει τὸ μεγαλεῖο της ὡς Δεσποτικὴ ἑορτή.

Ἡ Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς εἶναι ἡ 25η ἡμέρα ἀπὸ τοῦ Πάσχα καὶ ἡ 25η πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς, ὡς σημαίνεται εἰς τὸ παρὸν τροπάριον τοῦ ἑσπερινοῦ:
«Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν, τῶν ἐκ σωτηρίου ἀρχομένων Ἐγέρσεως (Ἀναστάσεως) Πεντηκοστῇ δὲ τῇ θείᾳ σφραγιζομένων, καὶ λάμπει τὰς λαμπρότητας ἀμφοτέρωθεν ἔχουσα καὶ ἑνοῦσα τὰς δύο καὶ παρεῖναι τὴν δόξαν προφαίνουσα τῆς δεσποτικῆς ἀναλήψεως σεμνύνεται».
Χωρὶς δηλαδὴ νὰ ἔχῃ δικὸ της θέμα συνδυάζει τὰ θέματα, τοῦ Πάσχα ἀφ᾽ ἑνὸς καὶ τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀφ᾽ ἑτέρου καὶ «προφαίνει» τὴν δόξαν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ ἑορτασθῇ μετὰ ἀπὸ 15 ἡμέρες, ὁ Χριστὸς σὰν Μεσσίας – μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, «μεσίτης καὶ διαλλάκτης ἡμῶν καὶ τοῦ αἰωνίου Αὐτοῦ Πατρός».

Κάθε ἑορτή, κάθε ἀκολουθία, κάθε Θεία Λειτουργία εἶναι ἕνα προσωπικὸ κάλεσμα-πρόσκληση γιὰ τὸν καθένα μας γιὰ προσωπικὴ συνάντηση μὲ τὸν Χριστό...

Διαβάστε περισσότερα: Ανάσταση - Μεσοπεντηκοστή (Δ.Βιβλιοθήκη-Μάϊος 2021)