5/10 Σάββατο Χαριτίνης μάρτυρος, Μεθοδίας ὁσίας τῆς ἐν Κιμώλῳ
6/10 Κυριακή † Θωμᾶ ἀποστόλου (τοῦ καὶ Διδύμου)
12/10 Σάββατο Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, Σύναξις πάντων τῶν ἐν Ἀθήναις Ἁγίων
13/10 Κυριακή † «Τῶν θεοφόρων πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου», Χρυσῆς νεομάρτυρος
18/10 Παρασκευή † Λουκᾶ τοῦ ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ
19/10 Σάββατο Ἰωὴλ προφήτου, Οὐάρου μάρτυρος
ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Σάββατο 19/10:
Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός 6:30μ.μ.
Ἀγρυπνία 10:00μ.μ.-1:00π.μ.
Κυριακή 20/10: Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία 7:00-10:00π.μ.
Μεθέορτος Ἑσπερινὸς 5:30μ.μ.
Λιτάνευσις τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος 6:00μ.μ.
Ἱερὰ Παράκλησις τοῦ Ἁγίου 7:00μ.μ.
23/10 Τετάρτη † Ἰακώβου ἀποστόλου τοῦ ἀδελφοθέου
26/10 Σάββατο † Δημητρίου μεγαλομάρτυρος τοῦ μυροβλήτου
27/10 Κυριακή † Νέστορος μάρτυρος,Πρόκλης συζύγου τοῦ Πιλἀτου
28/10 Δευτέρα † ΤΗΣ ΦΩΤΟΦΟΡΟΥ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ:
Πρέπει να έχεις μαζί σου το Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας, τον ΑΜΚΑ σου και την Κάρτα Αιμοδότη (εφόσον υπάρχει).
Θα πρέπει να είσαι ξεκούραστος/-η, να έχεις κοιμηθεί καλά το προηγούμενο βράδυ και να μην έχεις καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ.
Καλό είναι πριν την αιμοληψία να έχεις πάρει ένα ελαφρύ γεύμα (τυρόπιτα, σάντουιτς), όχι όμως μεσημεριανό.
Σας περιμένουμε όλους!
Εκ του Ιερού Ναού
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΑΙΜΟΔΟΤΗΣ/ΡΙΑ
Σεπτέμβριος 2024
Ὁ Τίμιος Σταυρὸς εἶναι τὸ ἁγιότερο Σημεῖο καὶ Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας. Ὅλα τὰ ἅγια Μυστήρια τελειώνονται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν σφραγίδα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ: τὸ Βάπτισμα, τὸ Χρίσμα, ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ὅλες οἱ ἱερατικὲς εὐλογίες εἶναι σταυρικές. Οἱ Ἱεροὶ Ναοί, τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ ἄμφια ἁγιάζονται μὲ τὸν Τίμιο Σταυρό. Δὲν νοεῖται λειτουργικὴ πράξη ἢ σύναξη τῶν πιστῶν χωρὶς τὴν σφραγίδα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι καὶ ὁ πιστότερος σύντροφος κάθε Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ γεννηθοῦμε μέχρι τὸν θάνατό μας. Καὶ ὁ τάφος τοῦ χριστιανοῦ μὲ τὸν Σταυρὸ εὐλογεῖται. Σταυροκοπούμεθα συχνά, φέρομε τὸν Σταυρὸ στὸ στῆθος μας, στὰ σπίτια μας, στὰ αὐτοκίνητά μας, στοὺς τόπους ἐργασίας μας, και ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία: «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης της οἰκουμένης. Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας. Σταυρός, βασιλέων τὸ κραταίωμα. Σταυρός, πιστῶν τὸ στήριγμα, Σταυρός, ἀγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα».
Στὸν Σταυρὸ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς ἔλυσε τὴν τραγωδία τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας ποὺ προκάλεσε ἡ ἀνυπακοὴ τῶν πρωτοπλάστων καὶ «γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ Σταυροῦ» (Φιλιπ. στ΄ 8) ἐπαναπροσανατόλισε τὴν ἐλευθερία μας στὸν Δημιουργό της, τὸν Τριαδικὸ Θεό. Στὸν Σταυρὸ νίκησε τὸν θάνατό μας –«θανάτῳ θάνατον πατήσας»- μὲ τὸ νὰ κάνει δικό Του τὸν δικό μας θάνατο, καὶ μὲ τὴν Ἀνάστασή Του μᾶς χάρισε τὴν ζωὴ.
Στὸν Σταυρὸ προσέφερε θυσία καθολικὴ γιὰ ὅλη τὴν κτίση, γι’ αὐτὸ καὶ ἔπαθε ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἐκτὸς τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομώντος, ὅπως θεολογεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
Διαβάστε περισσότερα: Ὁ Τίμιος Σταυρὸς ὡς σύμβολο καὶ σημεῖο τοῦ Χριστοῦ
(Ἐπιστολὴ του Μεγάλου Βασιλείου πρὸς τὴν σύζυγον τοῦ Νεκταρίου γιὰ νὰ τὴ παρηγορήση γιὰ τὸν θάνατο τοῦ παιδιοῦ της)
Ἐσκόπευα νὰ σιωπήσω ἀπέναντι τῆς κοσμιότητός σου μὲ τὴν σκέψη ὅτι, μὲ τὴν ψυχὴ συμβαίνει ὅτι καὶ μὲ ἕνα μάτι ποὺ πάσχει ἀπὸ φλεγμονή. Αὐτό, δηλαδὴ τὸ μάτι, καὶ τὸ πιὸ ἁπαλὸ πρᾶγμα νὰ τὸ ἐγγίσει ἐρεθίζεται. Ἔτσι αἰσθάνεται καὶ ἡ ψυχὴ ποὺ ἔχει τραυματιστεῖ ἀπὸ βαριὰ θλίψη, ὅταν πάει κανείς νὰ τῆς μιλήσει. Γιατὶ τὰ λόγια, ὅσο καὶ ἄν εἶναι παρηγορητικὰ, ὅταν λέγονται τὴν ὥρα ποὺ ἡ ψυχὴ πάσχει καὶ ἀγωνιᾶ, τῆς φαίνονται πολὺ ἐνοχλητικά. Ἐπειδὴ ὅμως σκέφθηκα ὅτι τώρα ἔχω νὰ κάνω μὲ χριστιανὴ ἐκπαιδευμένη στὰ θεῖα ἀπὸ πολὺ καιρὸ καὶ πεπειραμένη στὰ ἀνθρώπινα, ἐνόμισα ὅτι δὲν θὰ ἦταν σωστὸ νὰ παραλείψω τὸ καθῆκον μου.
Γνωρίζω ποιὰ εἶναι τὰ σπλάγχνα τῶν μητέρων καὶ ἰδιαίτερα ὅταν θυμηθῶ τοὺς δικούς σου καλοὺς καὶ ἥμερους τρόπους πρὸς ὅλους, λογαριάζω πόσο μεγάλος πρέπει νὰ εἶναι ὁ πόνος γιὰ τὴ συμφορὰ ποὺ σ᾽ ἔχει βρεῖ τώρα. Ἔχασες γιό, τὸν ὁποῖο, ὅσον ζοῦσε, μακάριζαν ὅλες οἱ μητέρες καὶ εὔχονταν τέτοιοι νὰ εἶναι καὶ οἱ δικοί τους γιοί. Καὶ ὅταν πέθανε, ἔκλαψαν σὰν νὰ εἶχε θάψει κάθε μία τὸν δικό της. Ὁ θάνατος ἐκείνου ὑπῆρξε πλῆγμα στὶς δύο πατρίδες (ἐννοεῖ καὶ τοῦ πατέρα καὶ τῆς μητέρας του), τὴν δική μας καὶ τὴν χώρα τῶν Κιλίκων. Μ᾽ ἐκεῖνον μαζὶ ἔπεσε καὶ τὸ μέγα καὶ ἔνδοξον γένος (σημ: Ἴσως τὸ πεθαμένο παιδὶ νὰ ἦταν μονάκριβο. Ἔτσι, μὲ τὸ θάνατό του ξεκληριζόταν ἡ γενιά τους), κατέρρευσε σὰν νὰ μετακινήθηκε ἡ βάση του. Ὤ συναπάντημα πονηροῦ δαίμονος! Πόσο τρομερὸ κακὸ κατώρθωσες νὰ προκαλέσεις! Ὤ γῆ, ποὺ ἀναγκάστηκες νὰ ὑποφέρεις ἕνα τέτοιο πάθος! Καὶ ὁ ἥλιος ἀσφαλῶς θὰ ἔφριττε, ἄν εἶχε αἴσθηση μπροστὰ σ᾽ ἐκεῖνο τὸ σκυθρωπὸ θέαμα. Καὶ τὶ μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς ἄξιο νὰ ἐκφράζει ὅσα τοῦ ὑπαγορεύει ἡ ἀπελπισία τῆς ψυχῆς.
Ἀλλά, ὅπως διδαχθήκαμε ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, τὰ ὅσα μᾶς συμβαίνουν δὲν εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴ Θεία Πρόνοια, γιατὶ οὔτε σπουργίτης δὲν πέφτει χωρὶς τὸ θέλημα τοῦ Πατέρα μας. Ὥστε ὅ,τι ἔχει συμβεῖ ἔγινε μὲ τὸ θέλημα τοῦ Δημιουργοῦ μας. Καὶ ποιός μπορεῖ νὰ ἀντισταθεῖ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ἄς δεχτοῦμε λοιπὸν τὸ συμβάν. Διότι μὲ τὴν δυσανασχέτηση οὔτε αὐτὸ ποὺ ἔχει γίνει διορθώνουμε καὶ ἐπὶ πλέον καταστρέφουμε τοὺς ἑαυτούς μας. Ἄς μὴ κατηγορήσουμε τὴν δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ, διότι εἴμαστε πολὺ ἀμαθεῖς, γιὰ νὰ ἐλέγχουμε τὶς ἀνέκφραστες κρίσεις Του. Τώρα ὁ Κύριος δοκιμάζει τὴν ἀγάπη σου σ᾽ Ἐκεῖνον. Τώρα ἔχεις τὴν εὐκαιρία νὰ κερδίσεις μὲ τὴν ὑπομονή σου τὴν μερίδα τῶν Μαρτύρων.
Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας τῆς Κολιτσοῦς, ὁ πνευματικὸς π. Διονύσιος, ρουμανικῆς καταγωγῆς, εἶχε ἔλθη εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος σὲ ἡλικία 17 ἐτῶν τὸ 1926.
Ἔζησε μὲ συνεχῆ εὐχαριστία καὶ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Σωτῆρα ὅλων μας Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία μητέρα Του, γιὰ τὶς θεῖες εὐλογίες καὶ παρεμβάσεις ποὺ ἔζησε μέσα ἀπ’ ὅλα τὰ γεγονότα -τὰ εὔκολα, ἀλλὰ καὶ τὰ δύσκολα, παραμένοντας συνεχῶς λάτρης-ἐραστὴς τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπακοῆς, τῆς συνέπειας, τοῦ καθήκοντος καὶ τοῦ κόπου.
Στὰ προσκυνήματα τῆς ἐνορίας στὸ Ἅγιον Ὄρος, πήγαμε ἀρκετὲς φορὲς στὴν Κολιτσοῦ καὶ διαπιστώναμε τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του, ὄχι μόνον στοὺς παρόντας, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλη τὴν ἐνορία.
Κάποιες ἀπὸ τὶς πνευματικὲς συμβουλὲς τοῦ Γέροντα
Ἡ καλύτερη προσευχὴ γίνεται τὴ νύχτα μετὰ ἀπὸ τὸν πρῶτο ὕπνο. Διότι τότε ὁ νοῦς εἶναι ξεκούραστος καὶ συγκεντρωμένος.
Ὅταν σηκωθῆς ἀπὸ τὸν ὕπνο, πρῶτα ἀπ’ ὅλα νὰ κάνης τρεῖς μετάνοιες στὸν Κύριο. Μετὰ μπορεῖς νὰ πλυθῆς κ.λπ.
Ὅταν δὲν ἔχης πολλὴ δουλειὰ στὸ ὅποιο διακόνημα, συγκεντρώσου εἰς τὸν ἑαυτό σου καὶ κάνε ἕνα κανόνα, γιὰ νὰ τὸν ἔχης ἕτοιμο, ὅταν δὲν θὰ μπορεῖς ἄλλη μέρα νὰ τὸν κάνης.
Ἂν ἔχης μία ἐντολὴ σὰν κανόνα καὶ δὲν μπορῆς γιὰ κάποιο λόγο νὰ τὴν ἐκπληρώσης κάποια μέρα, πρέπει νὰ τὴν κάνεις ἄλλη μέρα.
Νὰ μὴ δέχεσαι λογισμοὺς κατακρίσεως γιὰ τοὺς ἀδελφούς, ἀλλὰ νὰ αὐτομέμφεσαι ὅτι ἐσὺ εἶσαι ὁ πιὸ ἁμαρτωλὸς, ἐνῶ οἱ ἄλλοι πατέρες ἔχουν ἀρετὲς ποὺ ἐσὺ δὲν τὶς βλέπεις.
Ἂν στὸν κανόνα σοῦ ἔρθη κατάνυξη καὶ κατάσταση καλή, ἀκόμη καὶ ἂν τελειώσης τὰ κομποσχοίνια, μὴ σταματήσης τὴν εὐχὴ μέχρι νὰ φύγη ἀπὸ μόνη της αὐτὴ ἡ κατάσταση.
Νὰ μὴ λὲς τὴν εὐχὴ μὲ βεβιασμένη ἐσωτερικὴ κατάσταση, ἀλλὰ ὁ νοῦς σου νὰ εἶναι συγκεντρωμένος στὴν εὐχή. Τὴν αἴσθηση τῆς μετανοίας καὶ τὴν κατάνυξη νὰ τὶς περιμένης ἀπὸ τὸν Κύριο.
Διαβάστε περισσότερα: Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας τῆς Κολιτσοῦ π. Διονύσιος
Ἀπολυτίκιον
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου