ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΖΩΗ

ΟΜΙΛΙΑ  14/5/2024

Ἡ Ἐκκλησία, τό ἄχραντο καί τίμιο σῶμα τοῦ Σωτήρα, εἶναι κοινωνία ἁγίων, δηλαδή ἀνθρώπων βιούντων τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ ἐν πίστει καί ἀγάπῃ καί ἐν τῇ χάριτι τοῦ παναγίου Πνεύματος. Εἶναι κοινωνία συνεχής καί ἀδιάπτωτη. Ὅπως ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός, ἑνωμένος ἀδιαχώριστα μέ τήν ἀνθρωπότητά του, καί ὅπως ἡ ἁγία Ἐκκλησία Του εἶναι θεανθρώπινη ἕνωση ἀπρόσβλητη στή φθορά καί τόν θάνατο, ἔτσι καί ἡ κοινωνία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ συνάπτουσα τά μέλη της, εἶναι κοινωνία σταθερή καί ἀκατάλητη.

Ἡ Ἐκκλησία διαιρεῖται σέ 2 τμήματα, αὐτό πού εἶναι στή γῆ καί τό ἄλλο πού βρίσκεται στόν οὐρανό. Τό πρῶτο εἶναι ἡ στρατευομένη Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας μέλη εἶναι ἄνθρωποι ἐν ζωῇ, στρατευμένοι κατά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου καί ἀγωνιζόμενοι ὑπέρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ τό δεύτερο μέρος εἶναι ἡ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία παρελθοῦσα τῆς παγίδας τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου καί δοῦσα νικηφόρως τόν ἀγώνα τῆς πίστης τελεῖ ἐν θριάμβῳ στή μέση κατάσταση στόν οὐρανό.

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀπρόσβλητη ἀπό τόν θάνατο;

ΟΜΙΛΙΑ 12/11/2024

Προσπάθεια νά προσεγγίσουμε -μέ τήν βοήθεια τῶν ἁγίων Πατέρων- τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί νά γνωρίσουμε τήν λατρεία της, ὥστε νά βιώσουμε βαθύτερα τήν ἐν Χριστῷ ζωῇ. Εἶναι μία προσπάθεια νά μεταδοθῆ τό εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας, τό ὁποῖο κηρύττουν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ θεοφόροι Πατέρες μας.

ΚΑΤΗΧΗΣΗ
Κατήχηση ἀρχικά ὀνομαζόταν ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας πού ἀπευθυνόταν στούς κατηχουμένους, δηλαδή στούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού εἶχαν δηλώσει τήν ἐπιθυμία νά βαπτισθοῦν καί νά γίνουν μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξηγοῦσε τά δόγματα καί τό μυστήριο τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, καί ἀνέλυε τίς βάσεις τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἡ ὁλοκληρωμένη διδασκαλία γιά τά ἱερά Μυστήρια ἀπευθυνόταν μόνο στούς βαπτισμένους, ὄχι μόνο γιά νά μήν κοινοποιοῦνται τά ἅγια καί τυχόν περιφρονηθοῦν, ἀλλά κυρίως διότι γιά τήν βαθύτερη κατανόησή τους ἀπαιτεῖται ὁ φωτισμός τῆς θείας Χάριτος πού χορηγεῖται μέ τό ἅγιο Βάπτισμα.

Σήμερα, μέ τόν ὅρο κατήχηση ἐννοοῦμε πλέον ὁλόκληρη τήν συστηματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, μέ τήν ὁποία αὐτή παιδαγωγεῖ κατηχουμένους ἤ πιστούς, καί ἀναλύει τά δόγματα, τά ἱερά Μυστήρια καί τίς ἀρχές τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.

Στά χρόνια τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἡ κατήχηση ἦταν συνήθως μία ὁμιλία (ὅπως τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Πέτρου τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς). Τήν σύντομη κατήχηση συμπλήρωναν τά πολλά θαύματα τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, πού συνόδευαν τό κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ἡ συστηματική κατήχηση γινόταν τότε μετά τό ἅγιο Βάπτισμα.

Στούς μεταποστολικούς χρόνους χρησιμοποιοῦνταν ὡς βάση τῆς κατηχήσεως μιά ἐκλογή ἀποσπασμάτων ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, τά ὁποῖα ἀναφέρονται στό σχέδιο τῆς θείας Οἰκονομίας γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Τά ἀναγνώσματα αὐτά διαβάζονται μέχρι σήμερα στόν Ἑσπερινό τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Τόν δεύτερο αἰῶνα, ἡ κατήχηση ἄρχισε νά συστηματοποιεῖται. Τότε δημιουργήθηκε ἡ τάξη τῶν κατηχουμένων, ἐνῶ ταυτόχρονα παρατάθηκε ὁ χρόνος τῆς κατηχήσεως, καί ὡρίσθηκε νά εἶναι τρία ἔτη. Ἡ παράταση αὐτή θεωρήθηκε ἀναγκαία γιά τήν στήριξη τῶν κατηχουμένων στήν ἐποχή ἐκείνη τῶν διωγμῶν.

Διαβάστε περισσότερα: Κατήχηση στην εν Χριστώ ζωή