Ομιλίες
Συνάξεις 2022-2023
Ἡ Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς βρίσκεται στὴ μέση τῆς περιόδου καὶ ἡ Ἐκκλησία καλεῖ τὰ μέλη της νὰ συνεχίσουν τὸν πνευματικό τους ἀγῶνα, προβάλλοντας, γιὰ νὰ τοὺς ἐνισχύσει, τὸ πιὸ ἀμφιλεγόμενο ἀπὸ τὰ σύμβολά της, τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ εἶναι πράγματι ἀμφιλεγόμενο σύμβολο ὁ σταυρός, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος κατέστησε τὸν σταυρὸ κέντρο τῆς θεολογίας του, δὲν θὰ διστάσει νὰ παραδεχτεῖ ὅτι τὸ κήρυγμα γιὰ τὴ σταυρικὴ θυσία τοῦ Ἰησοῦ εἶναι γιὰ τοὺς λογικὰ σκεπτόμενους ἀνθρώπους “μωρία” (Α΄ Κορ. 1:18).
Γιατὶ κανεὶς σοβαρὸς ἄνθρωπος δὲν θὰ σκεφτόταν ποτὲ νὰ κάνει ἔμβλημά του ἕνα σύμβολο τῆς ἀτίμωσης καὶ τοῦ θανάτου, ὅπως ἦταν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ σταυρός. Αὐτός, ὅμως, ὁ ἀτιμωτικὸς θάνατος τοῦ Ἰησοῦ πάνω στὸν σταυρὸ κατανοεῖται ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ὡς ἡ ὑπέρτατη θυσία ποὺ χάρισε -σύμφωνα μὲ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἴδιας μέρας ἀπὸ τὴν Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολή- νέες δυνατότητες ζωῆς στὴν ἀνθρωπότητα. Ἔτσι, ὁ σταυρὸς ἔγινε γιὰ τοὺς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ σύμβολο θανάτου, σύμβολο ζωῆς καὶ σύμβολο τῆς δύναμης τοῦ Θεοῦ, γιατὶ ἀποκαλύπτει τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Τίμιος Σταυρὸς εἶναι τὸ ἀξιώτερο σημεῖο καὶ σύμβολο τῆς πίστεώς μας.Ὅλα τὰ μυστήρια τελειώνονται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν σφραγίδα τοῦ Σταυροῦ.
Διαβάστε περισσότερα: Γ' Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν - Σταυροπροσκυνήσεως
Δὲν θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ ἀναφερθῆ εἰς τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸ ἀπολυτρωτικό Του ἔργο, καθὼς καὶ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς παράλληλα νὰ ἀναφέρει καὶ τὴν Εὐλογημένη, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ μητέρα ὅλων μας, τὴν Παναγίαν, ἀφοῦ τὰ πάντα συνδέονται τόσο μεταξύ τους.
Σὲ ὁποιαδήποτε ἔκφραση λατρείας στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ κυρίως τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς ἀκολουθίες αὐτῆς τῆς περιόδου γίνεται ἰδιαιτέρα ἀναφορὰ εἰς τὴν Παναγίαν μας, μὲ δεσπόζουσα κάθε ἑβδομάδα τὴν πολὺ σεβαστὴ καὶ ἀγαπητὴ ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν.
Ἀλλὰ ἡ πλέον κυρίαρχος ἑορτὴ αὐτῆς τῆς περιόδου πρὸ τοῦ Πάσχα εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ποὺ εἶναι Δεσποτικοθεομητορικὴ ἑορτή, ἐπειδὴ ἀναφέρεται καί στὸν Δεσπότη Χριστὸ καί στὴν Παναγία, Μητέρα Του καὶ μητέρα ὅλων μας.
Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν ἑορτῶν. Ἡ λέξη «εὐαγγελισμὸς» ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο ἐπὶ μέρους λέξεις, ἤτοι εὖ καὶ ἀγγελία, καὶ δηλώνει τὴν καλὴ εἴδηση, τὴν καλὴ ἀγγελία, τὴν σωτηρία ὅλου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὅπως δηλώνουμε ψάλλοντας τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον καὶ τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις…».. Οὐσιαστικὰ πρόκειται γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία λέγεται πρωτευαγγέλιο.
Ὁ Χαιρετισμὸς τοῦ Ἀρχάγγελου Γαβριήλ, «Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ, εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί», ἔγινε εἰς τὴν Παναγία μας ὡς ἔχουσα τὸ πλήρωμα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, συγκριτικὰ μὲ τοὺς λοιπούς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ διότι θά ἐλάμβανε τὸ πλήρωμα τῶν Χαρίτων τοῦ Υἱοῦ της.
Παραμένοντας μέσα στὰ ἅγια τῶν ἁγίων νέκρωσε ὅλες τὶς δυνάμεις ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ βίωσε μιὰ ἰδιαίτερη Θεογνωσία καὶ Θεοκοινωνία, , καὶ διὰ τῆς νοερᾶς προσευχῆς ἐνεργοποίησε τὸν νοῦ καὶ ἔφθασε στὴν ἔλλαμψη καὶ τὴν θέωση, ὅπως ἑρμηνεύει θεόπνευστα ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Διαβάστε περισσότερα: Ἀναφορὰ στὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου (Ὁμιλία 22-3-2022)
Ἀπόψε παρακαλέσαμε τὸν Κύριό μας μὲ ἐπίμονη ἱκεσία «Κύριε τῶν δυνάμεων μεθ’ ἡμῶν γενοῦ... Κύριε τῶν δυνάμεων ἐλέησον ἡμᾶς» καὶ ἐμνήσθημεν τὸν ἅγιο Ἀνδρέα Κρήτης ψάλλοντες μέρη τοῦ Μεγάλου Κανόνος.
Αὔριο ἑορτάζουν οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες. Ἂς σπεύσωμεν νὰ θαυμάσωμεν τὰ μαρτύρια, ἀλλὰ καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων καὶ ἂς τοὺς παρακαλέσωμεν νὰ συμπαρίστανται μὲ τὶς πρεσβεῖες τους, γιὰ νὰ χαρίζει ὁ Χριστός, μὲ τὴ χάρη Του, σύνεση εἰς τὴν ψυχή μας καὶ φωτισμό εἰς τὸ νοῦ μας πρὸς τὴν κατάνυξη.
Οἱ Τεσσαράκοντα οἱ ἐν Σεβαστείᾳ πανυπέρλαμπροι Ἅγιοι Μάρτυρες οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι ἠξιώθησαν τῶν μαρτυρικῶν στεφάνων κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς βασιλείας τοῦ μισοχρίστου τυράννου τῆς Ἀνατολῆς Λικινίου τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη 308 -323. Ἦσαν δὲ οὗτοι στρατιῶται ἐκλεκτοί, ἐνάρετοι καὶ γενναῖοι, διακρινόμενοι καὶ τιμώμενοι ἀπὸ ὅλους διὰ τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς ἀρετάς των. Διότι αἱ θεοφιλεῖς καὶ θεάρεστοι ἀρεταὶ ἐξασφαλίζουν εἰς τοὺς ἐργάτας αὐτῶν μεγάλην τιμή.
Τούτων τῶν Ἁγίων τοὺς ἄθλους ἄς μιμηθοῦμε ἵνα ἐννοήσουμε ὅτι πολλάκις ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ δύναται περισσότερον νὰ παρακινήση τὸν ἄνθρωπον εἰς ἄσκησιν τῆς ἀρετῆς.
Ἦσαν δὲ οὗτοι ἀνδρειότεροι ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄνδρας τῶν ἄλλων ταγμάτων καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ κατὰ τὸ σῶμα. Πρὸς τούτοις δὲ, ἦσαν καὶ Χριστιανοὶ εὐσεβεῖς, τὸν Χριστὸν ὁμολογοῦντες Θεὸν ἀληθῆ.