Ομιλίες
Συνάξεις 2022-2023
Ὁμιλία 25/10/2022
Στὴν πρώτη συνάντηση εἴχαμε ἀναγγείλει ὅτι, τὶς Τρίτες ποὺ δὲν θὰ ἔχουμε προσκεκλημένο ὁμιλητή, ὅτι θὰ προσπαθήσουμε μὲ τὶς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, μέσα ἀπὸ τὰ γραπτά του νὰ κατανοήσουμε, ὅσο εἶναι δυνατὸν τὴν εὐαγγελικὴ «καινότητα» τῆς πνευματικῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐκφράζεται στὴ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου.
Εἶναι λίγοι καὶ μεταξὺ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἔχει δοθεῖ τὸ ἐπώνυμο τοῦ Θεολόγου. Μετὰ τὸν ἀπόστολο καὶ εὐγγελιστὴ Ἰωάννη τὸν Θεολόγο καὶ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, ἡ ζωντανὴ Ὀρθόδοξη Παράδοση ὀνόμασε τὸν ὅσιο Συμεών, Νέο Θεολόγο.
Περὶ τοῦ ἁγίου Συμεὼν πολλὴ συζήτηση ἐγένετο ἤδη καὶ ἀπὸ τοὺς σύγχρονούς του καὶ ὁ θαυμάσιος βίος του εἶναι γραμμένος ἤδη ἀπὸ τὸν μαθητή του Νικήτα Στηθάτο. Ὅμως πολὺ περισσότερα στοιχεῖα γιὰ μιὰ ἐσωτερικὴ βιογραφία τοῦ Ἁγίου, μᾶς παρέχουν τὰ θεόπνευστα ἔργα του.
Ὁ ἅγιος Συμεὼν ζοῦσε σὲ μιὰ ἐποχὴ τοῦ Βυζαντίου ποὺ ὁμοιάζει λίγο μὲ τὴν ἐποχή μας, ὅπου ἡ πνευματικὴ ζωὴ κινδυνεύει νὰ τυποποιηθεῖ σὲ μιὰ ρουτίνα καὶ στασιμότητα καὶ νὰ ξεχασθῆ ἡ εὐαγγελικὴ «καινότης», ἡ πάντοτε νέα, ἡ δυναμικὴ καὶ κεχαριτωμένη ἐν Χριστῷ ζωὴ διὰ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Γνωστοί μας Ἅγιοι μὲ ἐσωτερικὴ πνευματικὴ ζωὴ - εὐαγγελικῆς καινότητος, ὑπῆρξαν μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἐπωνύμων καὶ ἀνωνύμων ὁ ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ καὶ ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης. Αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ ἀναφέρω ὅτι ὁ γνωστὸς καὶ ἀγαπήσας ἰδιαιτέρως τὴν ἐνορία μας π. Γεράσιμος, ὁ ἐκλεγὴς καὶ μὴ ἐνθρονισθὴς μητροπολίτης Κεφαλληνίας, εἶχε ἐσωτερικὴ πνευματικὴ ζωή.
Ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος γεννήθηκε τὸ 949 στὴν Γαλάτη τῆς Παφλαγονίας (Ἀσία) καταγόμενος ἀπὸ τάξη εὐγενῶν καὶ σὲ ἡλικία ἕντεκα χρονῶν ἔρχεται στὴν Κων/πολη γιὰ νὰ σπουδάσει, ὑπὸ τὴν κηδεμονία τοῦ θείου του Βασιλείου, ἀλλὰ ἀρνεῖται τὴ συνέχιση τῆς σπουδῆς του σὲ ἀνώτατες σχολές, ἐξ αἰτίας τῆς ἄτακτης νεανικῆς του ζωῆς, ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ: Γεώργιος τίς, νέος τὴν ἡλικίαν, οἰκῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὡραῖος τῷ εἴδει καὶ φαντασιῶδες τὸ τὲ σχῆμα καὶ τὸ ἦθος κεκτημένος καὶ ὡς ἐκ τούτου ὑπολήψεις πονηρὰς ἔχειν... Καὶ σ’αὐτὸ τὸ σημεῖο κάναμε νήξει, πόσο ἐπικίνδυνο εἶναι τὸ γοηλίκη, ἡ θρασύτητα, ἡ πρόκληση, ἡ ἐπίδειξη, ἡ ἐπιπολαιότητα καὶ, τώρα τελευταία, τὸ μπλέξιμο μὲ τὸ διαδύκτιο καὶ τὰ ἡλεκρονικὰ παιχνίδια.
Φαίνεται ὅμως ὅτι ἡ κατάστασή του αὐτὴ τὸν ἄφηνε βαθιὰ ἀνικανοποίητο καὶ γράφει ἀργότερα ἀναπολώντας αὐτὴ τὴν περίοδο τῆς ζωῆς του: «Εὐχαριστῶ σοι, Δέσποτα, τῆς σῆς δεσποτείας ἀποσκιρτήσας, ἀπέρριψα εἰς κρημνὸν ἐμαυτόν, ἀλλὰ διὰ σπλάγχνα ἐλέους Σου κακεῖθεν μὲ ἀνήγαγες». Καὶ ἐπιμένει νὰ παρακαλεῖ τὸν Θεὸν ἐν μετανοίᾳ λέγοντας: «Κύριέ μου, ἐλέησόν με» καὶ ἀναζητῆ ἕναν φωτισμένο ἄνθρωπο νὰ τὸν βοηθήση.
Τελικὰ βρῆκε τὸν ἅγιο ἄνθρωπο ποὺ ζητοῦσε, στὸ πρόσωπο τοῦ Συμεὼν τοῦ Εὐλαβοῦς, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔδωσε γιὰ μελέτη τὸν «Πνευματικὸ Νόμο» τοῦ Μάρκου, ἀσκητικοῦ συγγραφέα (τοῦ 5ου αἰῶνα).
Ἰδιαίτερη ἐντύπωση τοῦ προκάλεσε ἡ φράση: Ζητῶν θεραπείαν, ἐπιμέλησαι τῆς συνειδήσεως καὶ ὅσα λέγει ποίησον καὶ εὑρήσεις ὠφέλειαν. Καὶ οὐδέποτε ἔκτοτε ἐκοιμήθη, ἐλεγχούσης τῆς συνειδήσεως, καὶ παρακαλῶν τὸν Κύριο καὶ τὴν Παναγία Μητέρα Του, μετὰ πολλῶν δακρύων.
Καὶ ἐδῶ καὶ πάλιν εἶναι ἀφορμὴ νὰ προβληματισθοῦμε καὶ ἐμεῖς πόσο κάθε στιγμὴ ἢ τουλάχιστον κάθε βράδυ πρὶν κοιμηθοῦμε ἂν κάνουμε συνειδησιακὰ κάποιο ἀπολογισμὸ καὶ ἀκολουθῆ προσευχὴ κατανυκτική.
Διαβάστε περισσότερα: Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος: "Ζηλωτὴς μανικώτατος"
Ὁμιλία 11/10/2022
Εὐχαριστίες μετὰ δακρύων ὀφείλουμε στὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου μας καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας, τοῦ Ἁγίου Γερασίμου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ποὺ μᾶς ἀξιώνουν καὶ πάλιν νὰ βρεθοῦμε ἐπὶ τῷ αὐτῷ, σ’αὐτὴν τὴν συνάντηση, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι, παρὰ τὶς ἀδυναμίες μας, ὁ Κύριος νὰ εὐρίσκεται ἀνάμεσά μας. Τὴν φετεινὴ χρονιὰ ἔχουμε τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία, ἀρκετὲς Τρίτες, νὰ εἶναι προγραμματισμένοι -φροντίδα τοῦ πατρὸς Σάββα- σεβαστοὶ καὶ ἀξιόλογοι ὁμιλητὲς, ποὺ μὲ τὴν εὐλογία τους καὶ τὸν λόγον τους πολὺ θὰ μᾶς ὡφελίσουν.
Μαζὶ θὰ εἴμεθα ἐδῶ καὶ θὰ προσπαθήσουμε μὲ τὶς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μέσα στὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ», νὰ κατανοήσουμε, ὅσο εἶναι δυνατὸν τὴν εὐαγγελικὴ «καινότητα» τῆς πνευματικῆς ἐμπειρίας.
Εἶναι λίγοι καὶ μεταξὺ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἔχει δοθεῖ τὸ ἐπώνυμο τοῦ Θεολόγου. Μετὰ τὸν ἀπόστολο καὶ εὐγγελιστὴ Ἰωάννη τὸν Θεολόγο καὶ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, ἡ ζωντανὴ Ὀρθόδοξη Παράδοση ὀνόμασε τὸν ὅσιο Συμεών.
Περὶ τοῦ ἁγίου Συμεὼν πολλὴ συζήτηση ἐγένετο ἤδη καὶ ἀπὸ τοὺς σύγχρονούς του καὶ ὁ θαυμάσιος βίος του εἶναι γραμμένος ἀπὸ τὸν μαθητή του Νικήτα Στηθάτο, ὁ ὁποῖος μᾶς παρέχει πολλὰ σημαντικὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν βιογραφία τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου. Ὅμως πολὺ περισσότερα στοιχεῖα γιὰ μιὰ ἐσωτερικὴ βιογραφία τοῦ Ἁγίου, μᾶς παρέχουν τὰ θεόπνευστα ἔργα του.
Ὁ ἅγιος Συμεὼν ζοῦσε σὲ μιὰ ἐποχὴ τοῦ Βυζαντίου ποὺ ὁμοιάζει λίγο μὲ τὴν ἐποχή μας, ὅπου ἡ πνευματικὴ ζωὴ σὰν νὰ κινδύνευε νὰ τυποποιηθεῖ σὲ μιὰ ρουτίνα καὶ στασιμότητα. Σὰν νὰ εἶχε ξεχασθεῖ ἡ εὐαγγελικὴ «καινότης», ἡ πάντοτε νέα, δυναμικὴ καὶ κεχαριτωμένη ζωὴ ἐν Χριστῷ διὰ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ἐπίσης, ἡ Θεολογία ἐμφανιζόταν ὡς μιὰ στεῖρα τήρηση ἢ τυπικὴ ἐπανάληψη τῆς Παραδόσεως, χωρὶς νὰ περνάει ἀπὸ ζωοποίηση τῆς προσωπικῆς ἐν Ἐκκλησίᾳ πεῖρας καὶ πνευματικῆς μαρτυρίας.
Διαβάστε περισσότερα: Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος - Πτωχός φιλάδελφος
(Ὁμιλία 21-6-2022)
Ἡ ἀντιμετώπισις τῶν πειρασμῶν μὲ ταπείνωσιν καὶ χωρὶς ταραχὴν, εἶναι δυνατὴ χάριν τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πανταχοῦ παρουσίας τοῦ Θεοῦ.
Ἦρθε τὸ καλοκαίρι, ποὺ εἶναι καιρὸς πειρασμῶν ἀλλὰ καὶ πνευματικῶν εὐκαιριῶν. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἴδιος κυρίως ὑπεύθυνος καὶ διὰ τὶς εὐκαιρίες καὶ διὰ τοὺς πειρασμούς.
Ὁ ἄνθρωπος πλασμένος «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ», ἐμφύσημα-πνοὴ τοῦ Θεοῦ, εἶναι στὸν πυρὴνα του πνεῦμα καὶ ἑπομένως τὸ μόνο δημιούργημα ποὺ εἶναι ἰκανὸ νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεὸν. «Πνεῦμα» ὁ Θεὸς καὶ οἱ προσκυνοῦντες-ἐπικοινωνοῦντες Αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία προσκυνεῖν. Μετὰ ὅμως τὴν «πτώση» κατεστράφη τὸ «καθ’ ὁμοίωσιν» καὶ αὐτὴ ἡ ἐπικοινωνία κατέστη ἀδύνατη.
Ἀλλὰ παρενέβη ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν Θεία Ἐνανθρώπιση καὶ τὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος-ὁ Πανταχοῦ Παρῶν καὶ τὰ Πάντα Πληρῶν καὶ πάλιν κατέστη δυνατὴ αὐτὴ ἡ ἐπικοινωνία τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἄνθρωπο.
«Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.Δόξα τῇ φιλανθρωπία Σου Κύριε!»
Ἑκεῖνο ποὺ εἶναι δυνατὸν νὰ διακόψει τὴν ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεὸν εἶναι ἡ ἀποστασία μας, δὲν εἶναι οἱ πειρασμοί. Οἱ πειρασμοὶ, δίκην πυρετοῦ, φανερώνουν τὴν ἀσθένειαν-τὴν ἀποστασία μας, τὴν προσωπική μας πραγματικὴ «πτώση».
Ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος βεβαιώνει ὅτι ἡ πνευματικὴ προκοπὴ εἰς τοὺς πειρασμοὺς φαίνεται.