Ενοριακή ζωή

Ὁμιλία 6/6/2023

Εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς ἑορτάζομεν τὴν εἰς τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ ἐν τῷ κόσμῳ ἐπιδημίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γενομένην τὴν πεντηκοστὴν ἡμέραν μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἀψευδὴ ὑπόσχεσίν Του.
Ἡ Ἁγία ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες ἑορτές, οἱ ὁποῖες ἀνάγονται ὡς τοὺς ἀποστολικοὺς χρόνους.

Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ προβάλλει ὡς νέα δυναμικὴ ἀφετηρία τῆς ὑλοποιήσεως καὶ ὁλοκληρώσεως τοῦ θείου σχεδίου, τῆς ἀνακαινήσεως καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ Πανάγιον πνεῦμα-ὁ Θεὸς Παράκλητος, ὑπὸ ὁρατὴ μορφὴ πυρίνων-γλωσσῶν, κατῆλθε στὴ γῆ, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μας, ὡς συνεχιστὴς τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητάς Του: «καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου· ὅτι ᾿Ιωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας» (Πράξ. Α΄ 4-5).

Ἡ μορφὴ τοῦ πυρὸς (ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν) δηλώνει τὴν δύναμη τοῦ Λόγου, τοῦ ἐνδιάθετου καὶ τοῦ φωνούμενου, ποὺ δινόταν ἐκείνη τὴ στιγμὴ στοὺς ἀγράμματους Μαθητὰς καὶ δι’ αὐτῶν σ’ ὅλον τὸν κόσμον. Εἶναι ἡ ἄκτιστη ἐνέργεια τῆς θεότητος, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ποὺ κατὰ Θεία Οἰκονομία γινόταν ὁρατὴ σὰν φωτιὰ καὶ σὰν γλῶσσες.

Ὁμιλία 30/5/2023

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.
Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, χαροποιήσας τούς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος·
βεβαιωθέντων αὐτῶν διά τῆς εὐλογίας, ὅτι Σύ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ'. Αὐτόμελον.
Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν, καί τά ἐπί γῆς ἐνώσας τοῖς οὐρανίοις, ἀνελήφθης ἐν δόξη, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν,
οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλά μένων ἀδιάστατος, καί βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε· ἐγώ εἰμι μεθ’ ὑμῶν, καί οὐδείς καθ’ ὑμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Ἐκ τοῦ ὄρους Σῶτερ τῶν Ἐλαιῶν σαρκί ἀνελήφθης, καθορώντων τῶν Μαθητῶν·
ὅθεν σου τήν θείαν, Ἀνάληψιν ὑμνοῦμεν, δι᾿ ἧς ἡμᾶς πρός δόξαν, ὕψωσας ἄρρητον.

Ὁμιλία 16-5-2023

  • Ἡ πανταχοῦ παρουσία τοῦ Θεοῦ - (Ὅλη ἡ οἰκουμένη τόπος λατρείας τοῦ Θεοῦ)
  • Ἐπικοινωνία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου ὡς ὅμοια – (Τὰ ἀνόμια δὲν κοινωνοῦν)
  • Πνευματικὴ Λατρεία – (Πνεῦμα ὁ Θεὸς καὶ οἱ προσκυνοῦντες ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ)
  • Αὐτοαποκάλυψις τοῦ Χριστοῦ - («Ἐγὼ εἰμὶ ὁ λαλὼν σοι»)
  • Πανταχοῦ παρουσία τοῦ Χριστοῦ - (Πραγματώσιν ἀγαθοῦ καὶ ἀποφυγὴ τοῦ κακοῦ - Χαρὰ, εὐφροσύνη καρδίας, χορήγησις πλήθος χαρισμάτων)
  • Ὁ Χριστὸς ἀγαπητέος πάνω ἀπ’ ὅλα (Θεῖος ἔρωτας) –(Πρωτεραία ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἔπεται ὅποια ἀγάπη)

Ἔχει λεχθεῖ ὅτι καὶ μόνος αὐτὸς ὁ διάλογος ἦτο ἰκανὸς νὰ θεμελιώσει τὸν ὅλον Χριστιανισμό.
Ἡ Σαμαρεῖτις μὲ τὴν ἐπικοινωνία της μὲ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ ἐκπλήττεται καὶ ἡ καρδιά της πληροῦται κατανύξεως καὶ συντριβῆς καὶ συγχρόνως ἐν ταὐτῷ πόθος καὶ ἐπιθυμία γιὰ περισσοτέραν γνῶσιν γιὰ τὰ τῆς πίστεώς της καὶ ζητεῖ παρ’ Αὐτοῦ τὴν λύσιν τοῦ ἐξῆς σπουδαιοτάτου δι’ αὐτὴν ζητήματος: «Ἡμεῖς, λέγει, οἱ Σαμαρείται φρονοῦμεν, ὅτι ἡ τῷ Θεῷ εὐπρόσδεκτος λατρεία εἶναι ἡ προσφερομένη ἐπὶ τοῦ ὄρους Γαραζίν, ὑμεῖς δὲ οἱ Ἰουδαῖοι λέγετε, ὅτι ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ναὸς εἶναι ὁ τόπος, ὅπου πρέπει νὰ προσκυνῆται ὁ Θεός» (Ἰωάν. δ΄ 19-20)».
(Ἂς αἰσχυνθῶμεν οἱ μένοντες ὅλως ἀδιάφοροι καὶ ψυχροὶ πρὸς τὰ τῆς πίστεως ἡμῶν. Τὸ κυρίως ἐνδιαφέρον εἶναι τὸ κινητό μας, ἡ ὁμάδα μας, ἡ τηλεοπτικὴ σειρά, τὸ παιχνίδι, ἡ μόδα καὶ τὸν τελευταῖο καιρό, ὄχι ἡ ὑγεία μας, ἀλλὰ ὁ φόβος παρουσίας περιέργου ἀσθενείας. Στὴν οὐσία φοβούμεθα μὴν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὸν πραγματικό μας φιλοτομαρισμὸ, τὸ προσωπικό μας βόλεμα καὶ ἡ εὐκαιρία τῶν κρατοῦντων γιὰ ἐπιβολὴ, ποὺ ἐκφράζεται καὶ μὲ ἀντιπαλότητα, στὸ ὄνομα μάλιστα τῆς προστασίας ὑψηλῶν ἰδεῶν).

Πάρα πολλὲς ἀντιπαλότητες -μικρὲς καὶ μεγάλες- ἀπὸ ἁπλὲς μέχρι καὶ φονικὲς- γίνονται στὸ ὄνομα τῆς ὑπεράσπισης ἀξιῶν ἤ λαῶν, ἐνῶ οἱ πραγματικὲς αἰτίες εἶναι τὰ ἄνομα συμφέροντα, ἡ κυριαρχία καὶ κατ’ ἐπέκταση ὁ ἐγωϊσμὸς τῶν ἀνθρώπων, εἴτε ὡς ἄτομα, εἴτε ὡς ὁμάδες, εἴτε ὡς κράτη ἢ καὶ συνασπισμοὶ κρατῶν.
Μήπως καὶ οἱ ὅποιοι πραγματικοὶ πόλεμοι δὲν γίνονται λόγῳ πραγματικῶν ἀνόμων συμφερόντων, ἀλλὰ προφάσει προστασίας πάντοτε κάποιων, ἀξιῶν ἢ λαῶν.

άγιος γεράσιμος

Ἀπολυτίκιον 

Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα. 

 Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου