ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΖΩΗ

Ὁμιλία 14/2/2023

Χθές, χάριτι Θεοῦ, ζήσαμε μιὰ πανηγυρικὴ ἀγρυπνία, μὲ τὴν ἀφορμὴ τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων Ἀκύλα καὶ Πρισκίλλης. Ἕνα ἀληθινὰ ἐρωτευμένο ζευγάρι καὶ ἀφιερώσαμε στὴν μνήμη τους καὶ τὸ φυλλάδιο τῆς Δανειστικῆς Βιβλιοθήκης τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου, μὲ κύρια ἀναφορὰ στὴν ἐνσυνείδητη ζωντανὴ-ὀντολογικὴ ἐμπειρία μετὰ τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ.
Ἄν μελετήσουμε ὅποια συναξάρια, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι ὅλοι οἱ Ἅγιοι, Μάρτυρες, Ὅσιοι, Ἱεράρχες, διακατέχονται ἀπὸ ζῶσαν-ἀγαπῶσαν καρδίαν, πρωτίστως πρὸς τὸν Θεόν, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσωπο, πρᾶγμα ἢ κατάστασιν, τὰ πάντα χαίρονται καὶ τὰ πάντα ἀγαποῦν, μὲ τὸ νὰ ἀναφέρονται εἰς Ἐκεῖνον μὲ τὸ «πάντοτε χαίρετε, ἐν παντὶ εὐαριστεῖτε», εἶναι ἐρωτευμένοι μὲ ὅλα, ἐφ’ ὅσον στὰ πάντα εἶναι τὸ θέλημά Του.
Σήμερα ἑορτάζουμε τὸν ἅγιο Αὐξέντιο (ἐπὶ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ 408-450μ.Χ.), μεγάλος Ἅγιος, ἡ ζωή του ὅλη μιὰ συνεχὴς τελεία προσφορὰ ἀγάπης κὰι χαρᾶς, βίωνε αὐτὸ ποὺ ὁ ἅγιος Συμεὼν περιγράφει στὸν ὕμνο του:

Σὺ ἐπίστασαι, ὅτι σὲ μόνον ἔχω καὶ
Ζωὴν καὶ λόγον καὶ γνῶσιν καὶ σοφίαν,
Σωτῆρα Θεὸν καὶ προστάτην ἐν βίῳ
Καὶ ἀναπνοὴν τῆς ταπεινῆς ψυχῆς μου,
Σὺ εἶ ἐλπίς μου, σὺ εἶ ἀντίληψίς μου,
Σὺ ἡ σκέπη μου, σὺ ἡ καταφυγή μου,
Σὺ τὸ καύχημα, ὁ πλοῦτος μου, ἡ δόξα.

Βλέπουμε ἐδῶ πόσο ἡ χριστολογικὴ εὐσέβεια τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, ἔχει ἐφαρμογὴ στὸ βίωμα ὅλων τῶν Ἁγίων καὶ στοὺς ἁγίους μας Ἀκύλα καὶ Πρίσκιλλα, ἁπλῆ καὶ μοναδικὴ στὴν πηγή της, εἶναι πλούσια στὸ θεολογικὸ της περιεχόμενο, στὶς ἐκφάνσεις της καὶ στὶς συναισθηματικές της κλιμακώσεις. Αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι προέρχεται ἀπὸ ἐμπειρία μετὰ τοῦ Χριστοῦ.

Διαβάστε περισσότερα: Ὁ ἀληθινὸς ἔρωτας θὰ σώση τὸν κόσμο

Ὁμιλία 31/1/2023

Λόγος τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου
"Περὶ τῆς ἀνάγκης ἀποκτήσεως τῆς θείας σφραγῖδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ"

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ὅσοι εἴμεθα ἀσφράγιστοι καὶ δὲν ἔχομεν εἰς τὸν ἑαυτὸν μας τὴν σφραγίδα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρστοῦ, ἂς τρέξωμεν τὸ ὀγλιγωρότερον διὰ νὰ σφραγισθοῦμεν. Διατὶ ὁ θάνατος δὲν ἐξουσιάζει ταῖς ψυχαῖς ὁποὺ εἶναι σφραγισμέναις μὲ τὸ πανάχραντον αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ τὴν χάριν τοῦ Παναγίου του Πνεύματος καὶ ὁ διάβολος οὔτε κἂν τολμᾶ νὰ κοιτάξη τὴν σφραγίδα τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ (μὲ τὴν ὁποίαν σφραγίζει τὰ ἐδικά του πρόβατα.
Διὰ τοῦτο ἂς ἐπιμεληθοῦμεν μὲ προθυμίαν καὶ ἂς κάμωμεν ὅλα τὰ ἔργα ὁποὺ εἶναι εὐάρεστα εἰς τὸν Χριστόν, διὰ νὰ σφραγισθοῦμεν ἀπὸ Αὐτὸν καὶ νὰ λάβωμεν ἔλεος ἀπὸ Αὐτὸν καὶ νὰ γένωμεν ἄξιοι νὰ γνωρίσωμεν τὰ μυστήρια Του).

Εἶπεν ὁ Κύριος «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι ὅτι αὐτῶν ἐστι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Τοῦτο ὅταν τὸ ἀκούωμεν νὰ στοχαζώμεθα, μὲ νοερὰ ἐσωτερικὴ αἴσθησι, χωρὶς δισταγμὸ, ἀνίσως εἴμεθα στὴν πραγματικότητα «πτωχοὶ τῷ Πνεύματι», ἂν ἀποκτήσαμε ἀληθινὴ ταπείνωσι, ὥστε ὁποὺ νὰ εἶναι καὶ γιὰ ἐμᾶς ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Πάλιν εἶπεν ὁ Κύριος «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακλήθησονται».
Ἀλλὰ ἂς προσέχουμε, παρακαλῶ, διὰ νὰ καταλάβουμε τὸ νόημα τοῦ λόγου.

Διαβάστε περισσότερα: Περὶ τῆς ἀνάγκης ἀποκτήσεως τῆς θείας σφραγῖδος - Ὅπου Χριστός, ἐκεῖ χαρὰ ἀληθινή