Τί σημαίνει νὰ σηκώσουμε τὸν σταυρό μας; Ὁ Κύριος λέει ὅτι ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς πρέπει νὰ σηκώσει τὸν δικό του σταυρό. Τί σημαίνει αὐτό; Ποῖος εἶναι αὐτὸς ὁ σταυρός; Γιὰ τὸν καθένα ὁ σταυρὸς εἶναι διαφορετικὸς καὶ αὐστηρὰ προσωπικός, διότι για τὸν καθένα ὁ Θεὸς ἔχει ἑτοιμάσει τὸν δικό του σταυρό.
Ἔχει μεγάλη σημασία νὰ καταλάβουμε ποιὸς εἶναι ὁ δικός μας σταυρός, νὰ ξέρουμε ὅτι ἔχουμε σηκώσει ἐκεῖνο ἀκριβῶς τὸν σταυρὸ ποὺ μᾶς προτείνει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο νὰ ἐπινοοῦμε σταυροὺς γιὰ τὸν ἑαυτό μας. Καὶ αὐτὸ δυστυχῶς τὸ βλέπουμε συχνά.
Γιὰ τὴν πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ὁ Θεὸς ἔχει ἑτοιμάσει τὸν σταυρὸ τῆς ζωῆς μέσα στὸν κόσμο, τὸν σταυρὸ τῆς οἰκογενειακῆς καὶ τῆς κοινωνικῆς ζωῆς.
Ἀλλὰ πολλὲς φορὲς ἄνθρωπος ποὺ ἀποφάσισε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀκολουθήσει στὴν ζωή του τὴν ὁδὸ τοῦ Χριστοῦ δὲν πετυχαίνει τίποτα ἐπειδὴ ἐπινοεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό του σταυρὸ ποὺ τοῦ φαίνεται πιὸ σωστός. Νομίζει, παραδείγματος χάριν, ὅτι γιὰ νὰ σωθεῖ πρέπει νὰ γίνει μοναχὸς ἢ νὰ πάει στὴν ἔρημο.
Αὐτὸν ὅμως τὸ δρόμο ὁ Θεὸς τὸν ἑτοίμασε γιὰ πολὺ λίγους, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἔχουν σταυρὸ ποὺ οἱ ἴδιοι οὔτε κἂν τὸν θεωροῦν σταυρὸ καὶ ὅταν τὸν σηκώνουν δὲν καταλαβαίνουν ποιό βάρος ἔχουν στοὺς ὤμους τους.
Ποιό σταυρὸ ἔχουν οἱ περισσότεροι;
Ἔναν σταυρὸ ἁπλό, ὄχι τέτοιο ποὺ σήκωσαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες καὶ ποὺ σήκωναν ὅλη τὴ ζωή τους οἱ ὅσιοι πατέρες στην ἔρημο. Ἐμεῖς ἔχουμε ἄλλο σταυρό.
Ἡ ζωή μας, ἡ ζωὴ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, εἶναι θλίψη καὶ πόνος. Καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ θλίψεις στὴν κοινωνικὴ καὶ τὴν οἰκογενειακὴ ζωήμας εἶναι ὁ σταυρός μας.
Ὁ ἀποτυχημένος γάμος, ἡ ἀνεπιτυχὴς ἐπιλογὴ τοῦ ἐπαγγέλματος, δὲν μᾶς προκαλοῦν αὐτὰ πόνο καὶ θλίψη; Δὲν πρέπει ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸν βρήκαν αὐτὲς οἱ συμφορὲς νὰ τὶς ὑπομένει; Οἱ σοβαρὲς ἀσθένειες, ἡ περιφρόνηση, ἡ ἀτιμία, ἡ ἀπώλεια τῆς περιουσίας, ἡ ζήλεια τῶν συζύγων, ἡ συκοφαντία καὶ ὅλα γενικὰ τὰ κακὰ ποὺ μᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ὁ σταυρός μας;
Ἀκριβῶς αὐτὰ εἶναι ὁ σταυρός μας, σταυρὸς γιὰ τὴν μεγαλύτερη πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὲς εἶναι οἱ θλίψεις ποὺ ὑποφέρουν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅλοι μας πρέπει νὰ τὶς σηκώνουμε, ἂν καὶ οἱ περισσότεροι δὲν τὸ θέλουν. Ἀλλά καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ μισοῦν τὸν Χριστό, καὶ ἀρνοῦνται νὰ ἀκολουθήσουν τὸ δρόμο Του, καὶ αὐτοὶ ἀκόμα σηκώνουν τὸ δικό τους σταυρὸ τοῦ πόνου.
Ποία εἶναι ἡ διαφορὰ μεταξὺ αὐτῶν καὶ τῶν χριστιανῶν;
Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι οἱ χριστιανοὶ μὲ ὑπομονὴ σηκώνουν τὸν σταυρό τους καὶ δὲν γογγύζουν κατὰ τοῦ Θεοῦ.
Ταπεινὰ, μὲ χαμηλὸ τὸ βλέμμα, σηκώνουν μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς τους τὸ δικό τους σταυρὸ, ἀκολουθώντας τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Τὸ κάνουν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιό Του, τὸ κάνουν ἀπὸ θερμὴ ἀγάπη πρὸς Αὐτόν, γιατὶ ὅλη τὴν σκέψη τους εἶχε αἰχμαλωτίσει ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου.
Γιὰ νὰ κάνει πράξη τὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, γιὰ νὰ ἀκολουθήσει τὴν ὁδὸ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄνθρωπος πρέπει ταπεινὰ καὶ ἀκούραστα νὰ σηκώνει τὸν σταυρό του, νὰ μὴν τὸν βρίζει ἀλλὰ νὰ τὸν εὐλογεῖ. Τότε μόνο τηρεῖ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ, γιατὶ ἔχει ἀρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του. Σήκωσε τὸν σταυρό του καὶ ἀκολούθησε τὸν Χριστό, Τὸν ἀκολούθησε σ’ ἕνα μακρινὸ δρόμο, σ’ ἕνα δρόμο γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος εἶπε, ὅτι στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ὁδηγεῖ τεθλιμμένη ὁδός, ἡ ἀρχὴ τῆς ὁποίας εἶναι ἡ στενὴ πύλη. Καὶ ἐμεὶς θέλουμε νὰ εἶναι ἡ ὁδὸς τῆς ζωῆς μας εὐρύχωρη, χωρὶς λάκκους, πέτρες, ἀγκάθια καὶ λάσπη. Θέλουμε νὰ εἶναι στρωμένη μὲ λουλούδια. Καὶ ὁ Κύριος μᾶς δείχνει μία ἅλλη ὁδό, τὴν ὁδὸ τοῦ πόνου. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ξέρουμε ὅτι σ’ αὐτὸ τὸ δρόμο, ὅσο δύσκολος καὶ νὰ εἶναι, ἄν μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας στραφοῦμε στὸν Χριστό, τότε ὁ Ἴδιος μὲ ἔναν θαυμαστὸ καὶ ἀνεξήγητο τρόπο μᾶς βοηθάει. Μᾶς στηρίζει, ὅταν πέφτουμε. Μᾶς δυναμώνει καὶ μᾶς παρηγορεῖ.
Ὅταν ἀκολουθήσουμε αὐτὸ τὸ δρόμο, ὁ ὁποῖος, στὴν ἀρχὴ μόνο, μᾶς φαίνεται δύσκολος, ὅταν αἰσθανθοῦμε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς δυναμώνει σ’ αὐτὴ τὴν πορεία, τότε μὲ χαρὰ καὶ ταπείνωση θὰ σηκώνουμε τὸν σταυρό μας καὶ θὰ πορευόμαστε μὲ βεβαιότητα, ἐπειδὴ γνωρίζουμε ὅτι ἔτσι μᾶς ἀνοίγεται ἡ εἴσοδος στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Αὐτὸ λοιπὸν σημαίνει νὰ μισήσουμε τὴν ψυχή μας – νὰ μισήσουμε τὴν ἀκαθαρσία της, νὰ ἀρνηθοῦμε τὸν παλαιό μας ἄνθρωπο, γιὰ νὰ σώσουμε τὴν ἀθάνατη ψυχή μας, ποὺ ὁ προορισμός της εἶναι ἡ κοινωνία μὲ τὸν Θεό.
Αὐτὸς ποὺ μὲ τέτοιο τρόπο θὰ χάσει τὴν ψυχή του θὰ τὴν σώσει καὶ θὰ εἶναι μὲ τὸν Χριστό.
Νὰ μᾶς ἀξιώσει ὅλους ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, τῆς αἰώνιας καὶ ἔνδοξης ζωῆς μαζὶ Του, μὲ τὸν Πατέρα Του καὶ ὅλους τοὺς ἀγγέλους.
Ἐπιμέλεια κειμένου: π. Σάββας Γεωργιάδης
