Ὁ προφήτης Ἰωνᾶς φέρεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη πέμπτος μεταξὺ τῶν μικρῶν λεγομένων προφητῶν.
Ὁ Κύριος τὸν εἶχε διατάξει νὰ πάει στὴ Νινευί, ἕδρα πλάνης, μάταιων πλεονεξιῶν καὶ ὀργίων, γιὰ νὰ κηρύξῃ σ' αὐτὴ καὶ νὰ προφητέψῃ τὴν καταστροφὴ της.
Ἡ Ἐκκλησία τελεῖ τὴ μνήμη του τὴν 21η Σεπτεμβρίου.
Ταράχθηκε ἡ θάλασσα μὲ τὴ φυγή του καὶ τρόμαξε ἡ ξηρὰ μὲ τὸ κήρυγμά του· ἡσύχασε ἡ θάλασσα μὲ τὴν προσευχὴ του καὶ θαύμασε ἡ ξηρὰ μὲ τὴν πολλὴ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Ἡ προσευχὴ ἔσωσε τὸν Ἰωνᾶ ἀπὸ τὸ κῆτος καὶ ἡ δέηση καὶ ἡ μετάνοια σώζει τὴν Νινευὶ ἀπὸ τὴν καταστροφή.
Ἄκουσαν οἱ ἄρχοντες καὶ ὁ λαὸς, ταπεινώθηκαν καὶ πόθησαν τὴν μετάνοια καὶ παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴ σωτηρία τους καὶ γιὰ τὴν σωτηρία ὅλων τῶν ἄλλων.
Τὰ παιδιὰ κρατοῦσαν τὶς μητέρες τους. Οἱ γυιοὶ ρωτοῦσαν μὲ δάκρυα τοὺς πατέρες τους· «Πότε θὰ ἐξαφανισθῇ ἡ εὔθυμη πόλη;».
Μόλις, ἄκουσαν αὐτὰ οἱ πατέρες των, ἐνῶ τὰ στόματά τους τὰ ἔφραξε ἡ λύπη· ὅμως, ὅπως ὁ Ἀβραάμ, θέλοντας νὰ παρηγορήσῃ τὸν Ἰσαάκ, τὸν γυιὸ του, προφήτευε χωρὶς τὴν θέλησή του, ἔλεγαν στὰ παιδιὰ τους. «Ὁ Θεὸς ἀγαπᾶ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. Παρηγορηθῆτε, διότι δὲν θὰ καταστραφῇ ἡ πόλη μας, διότι ἡ ὀργὴ περνᾶ καὶ φεύγει».
Βγῆκε ὁ βασιλιάς ἀπὸ τὸ παλάτι μὲ σάκκο μετανοίας καὶ κατατρόμαξε καὶ δάκρυσε ἡ πόλη. Ἔκλαψε καὶ ὁ βασιλιὰς γιὰ ὅλη τὴν πόλη, ὅταν τὴν εἶδε στὸ πένθος. Ὅλοι μαζὶ θρηνοῦσαν τόσο ὥστε καὶ οἱ ἴδιες οἱ πέτρες θρηνολογοῦν μαζὶ τους.
Διαβάστε περισσότερα: Λόγος τοῦ ὁσίου Ἐφραίμ στόν προφήτη Ἰωνᾶ καί τή μετάνοια τῶν Νινευιτῶν
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Καλησπέρα σέ ὅλους.
Ἡ διά ζώσης, ἡ ἐν σώματι ἐπικοινωνία μας, ἡ ἐπικοινωνία τῆς συντροφιᾶς τῆς Δευτέρας, ἔχει διακοπεῖ πλέον τῶν τριῶν μηνῶν.
Ὅλον αὐτόν τόν καιρόν κατά τήν διάρκεια τοῦ τριμήνου ζήσαμε, ἀλλά καί τώρα ἀκόμη ζοῦμε πρωτόγνωρα καί δυσερμήνευτα γεγονότα τρόμου και τρομοκρατίας, ὄχι μόνον ἀπό τόν φόβο τῆς λεγομένης πανδημίας, πού ὅλοι μας ἄς ὁμολογήσουμε, ἔμμεσα, βιώσαμε -ἔστω καί ἄν συγκεκριμένα γεγονότα δέν ὑπῆρξαν κοντινά μας, ἀλλά καί κάποια ἁπλή δυσκολία νά βιώσαμε (ἁπλή ἀδιαθεσία, κάποιο βῆχα), ἐμεῖς ἤ κάποιος διπλανός μας, διερωτηθήκαμε τρομαγμένοι μήπως συμβαίνει καί κοντινά μας κάτι;- ἀλλά καί ἀπό τόν φόβο μιᾶς γενικότερης, δυσανάλογης τρομοκρατίας ἀπό τίς διεθνεῖς εἰδήσεις καί τά Μ.Μ.Ε. (μέσα μαζικής ἐνημέρωσης).
Καί δυστυχῶς δέν σκεφθήκαμε καί δέν εἴπαμε καί λοιπόν, γιατί τόσος τρόμος; Ἀνάσταση ἔχουμε. Τί σημαίνει γιά τόν καθένα μας τό «Χριστός Ἀνέστη»;
Διαβάστε περισσότερα: Ὁμιλία τοῦ π. Γεωργίου Καλαντζῆ στή συνάντηση 15 Ἰουνίου 2020
Ἀποσπάσματα ἀπὸ τό βιβλίο "Μέσα στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ", Ἁγ. Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος
Τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι κεντρικό στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἤδη ἀπό τίς ἀρχές της, τοῦ ὁποίου ἡ θεολογία καί ἡ πνευματικότητα ἐκφράζονται μέ ἀναφορές στά ἔργα τῶν ἁγίων Πατέρων, ἀπό τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Ἀντιοχείας μέχρι καί τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, ὁ ὁποῖος τοποθέτησε τήν Θεία Εὐχαριστία στό κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
Ἡ βασική ἰδέα τοῦ ἁγίου Συμεών σχετικά μέ τή Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ ἑξῆς: ἡ εὐχαριστιακή κοινωνία μᾶς ἑνώνει μέ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί μέ τήν Ἐκκλησία πού εἶναι ἐπίσης τό Σῶμα Του, καί θεοποιεῖ ἐκείνους πού κοινωνοῦν ἐνσυνείδητα:
Συγγενής γάρ ἅπαξ ἡμῶν γεγονώς (ὁ Χριστός) τῇ σαρκί αὐτοῦ καί συμμετόχους τῆς θεότητος αὐτοῦ ἡμᾶς ἐργασάμενος ἀπ’ ἀρχῆς ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, ἀλλά καί ἐφ’ ἑνί ἑκάστω, τῶν πάλαι ἁγίων ἐγένετο καί μέχρι τοῦ νῦν ἀεί γίνεται.
Διαβάστε περισσότερα: Ἡ Θεία Εὐχαριστία όπως προσεγγίζεται ἀπό τόν ἁγ. Συμεών τόν Νέο Θεολόγο
Ἡ ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως, τήν ὁποίαν πρέπει νά διαβάζουμε πρό τῆς Θείας Κοινωνίας μετά προσοχῆς, παρέχει πλήρη πληροφόρηση γιά τήν ἀξία τῶν πολλῶν ὡφελειῶν πού ἀπολαμβάνουμε καί τοῦ ἑνός μόνο κινδύνου πού διατρέχουμε ὅσοι μετέχουμε στή Θεία Κοινωνία.
Ἄρτος ζωῆς, αἰωνιζούσης γενέσθω μοι, τό σῶμά σου τό ἅγιον, εὔσπλαγχνε Κύριε, καί τό τίμιον αἷμα, καί νόσων πολυτρόπων ἀλεξιτήριον. (Νόσους ποικίλους-διώκων μακράν, ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι φάρμακο ἀπολύτως ἀποτελεσματικό)
Φρίττω δεχόμενος τό πῦρ, μή φλεχθῶ ὡσεί κηρός καί ὡσεί χόρτος (ἐκ τῆς ἀμετανοησίας μου)· ὤ φρικτοῦ μυστηρίου! ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου σώματος καί αἵματος, ὁ πηλός μετέχω, καί ἀφθαρτοποιοῦμαι;
Χρηστός ἐστι γεύσασθε, καί ἴδετε ὁ Κύριος· δι᾿ ἡμᾶς καθ᾿ ἡμᾶς γάρ πάλαι γενόμενος, ἅπαξ ἑαυτόν τε προσάξας, ὡς προσφοράν, Πατρί τῷ ἰδίῳ, ἀεί σφαγιάζεται, ἁγιάζων τούς μετέχοντας. (γιά ὅλον τόν κόσμον καί γιά τόν καθένα μας χωριστά)
Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι, καί ὡσεί φῶς τό σῶμά σου, καί τό αἷμα, Σωτήρ μου, τό τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τήν ὕλην, καί ἐμπιπρῶν παθῶν τάς ἀκάνθας, καί ὅλον φωτίζον με (γιά νά κατανοῶ καί νά πράττω τά ἀληθινά), προσκυνεῖν σου τήν θεότητα.
Διαβάστε περισσότερα: Ἀντί ἄλλου λόγου περί τῆς Θείας Κοινωνίας
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, ἄς ἀνατρέξουμε εἰς τόν Περί Μετανοίας λόγον του καί μεταξύ τῶν πολλῶν πού ἐκεῖ ἀναφέρονται ἄς σημειώσουμε τά ἐξῆς πρός ἐπίγνωσιν καί παρηγορία:
1. Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωση μέ τόν Θεόν.
2. Μετάνοια σημαίνει ἀπόφασις αὐτογνωσίας καί αὐτοκριτικῆς καί μέριμνα μετανοίας.
3. Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός τῆς συνειδήσεως.
4. Μετάνοια σημαίνει θεληματική ὑπομονή ὅλων τῶν θλιβερῶν γεγονότων
5. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα τῆς ἐλπίδος καί ἀποκήρυξις τῆς ἀπελπισίας.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης σέ μισή παράγραφο τοῦ λόγου του μᾶς λέει ὅτι ἔχουμε ἐναντιωθεῖ (ἀδιαφορώντας-περιφρονώντας) στόν Θεό καί εἶναι ἀνάγκη νά συμφιλιωθοῦμε, ν’ ἀποφασίσουμε γιά αὐστηρή αὐτοκριτική καί αὐτομεμψία καί ἐπιτέλους γιά εἰλικρινή μετάνοια, καί νά ὑπομένουμε χωρίς γογγυσμό ἀλλά μέ ἐλπίδα καί χωρίς ἀπελπισία τά ὅποια θλιβερά γεγονότα.
Μέ αὐτή τήν γνῶσι καί μέ δεδομένη τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας, ὅλων τῶν Ἁγίων καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ν’ ἀντιμετωπίσουμε τήν παροῦσα περίσταση, πού ὁ πόλεμος τοῦ πονηροῦ εἶναι γενικῶς πρός ὅλο τό ἀνθρώπινον γένος, μέ τήν ἐπίγνωσιν, ὅτι ὅλοι μας μετέχουμε εὐθυνῶν.
Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις ἄς κατανοήσουμε ὅτι:
Ἀπολυτίκιον
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου