Ἡ ἐκκλησιαστική μαρτυρία της ἐνορίας στόν χώρο τοῦ διαδικτύου προσπαθεῖ νά μας βοηθήσει νά πετύχουμε τή σύνδεση μέ τό ἀληθινό «πνευματικό διαδίκτυο» τῆς ζωῆς, πού προσφέρει σέ κάθε ἄνθρωπο ὁ Χριστός μέσω της Ἐκκλησίας Του.
Ἕνα βῆμα πιό πέρα ἀπό τό χθές
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, ἄς ἀνατρέξουμε εἰς τόν Περί Μετανοίας λόγον του καί μεταξύ τῶν πολλῶν πού ἐκεῖ ἀναφέρονται ἄς σημειώσουμε τά ἐξῆς πρός ἐπίγνωσιν καί παρηγορία:
1. Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωση μέ τόν Θεόν.
2. Μετάνοια σημαίνει ἀπόφασις αὐτογνωσίας καί αὐτοκριτικῆς καί μέριμνα μετανοίας.
3. Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός τῆς συνειδήσεως.
4. Μετάνοια σημαίνει θεληματική ὑπομονή ὅλων τῶν θλιβερῶν γεγονότων
5. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα τῆς ἐλπίδος καί ἀποκήρυξις τῆς ἀπελπισίας.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης σέ μισή παράγραφο τοῦ λόγου του μᾶς λέει ὅτι ἔχουμε ἐναντιωθεῖ (ἀδιαφορώντας-περιφρονώντας) στόν Θεό καί εἶναι ἀνάγκη νά συμφιλιωθοῦμε, ν’ ἀποφασίσουμε γιά αὐστηρή αὐτοκριτική καί αὐτομεμψία καί ἐπιτέλους γιά εἰλικρινή μετάνοια, καί νά ὑπομένουμε χωρίς γογγυσμό ἀλλά μέ ἐλπίδα καί χωρίς ἀπελπισία τά ὅποια θλιβερά γεγονότα.
Μέ αὐτή τήν γνῶσι καί μέ δεδομένη τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας, ὅλων τῶν Ἁγίων καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ν’ ἀντιμετωπίσουμε τήν παροῦσα περίσταση, πού ὁ πόλεμος τοῦ πονηροῦ εἶναι γενικῶς πρός ὅλο τό ἀνθρώπινον γένος, μέ τήν ἐπίγνωσιν, ὅτι ὅλοι μας μετέχουμε εὐθυνῶν.
Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις ἄς κατανοήσουμε ὅτι:
Περί πειρασμῶν-Γέροντος Ἰωσήφ
«Προτοῦ ὁ πειρασμός προλάβη νά σχεδιάση λογισμόν εἰς τόν νοῦν σου ἀπελπισίας μήν τόν ἀφήνης. Θέλει βίαν, θέλει ἀγῶνα, θέλει ἄκραν ταπείνωσιν καί τελείαν ὑπακοήν. Θέλει κόπον καί πόνον. Μή στέκης λοιπόν. Φώναζε: Ἰησοῦ μου! Παναγία μου! Μή χαυνώνεσαι καί δέχεσαι τούς λογισμούς. Φώναζε τόν Χριστόν.
Μή νομίσης μικρόν τόν ἀγῶνα. Πρέπει νά φωνάζεις: Ἰησοῦ μου σῶσον μέ! Παναγία Θεοτόκε βοῆθοι μοί! Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ! Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ!
Λοιπόν ἀνάστα! Βάλε ἐσύ τόν ὀβολόν σου, νά βάλη καί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τά μύρια τάλαντα. Δεῖξε τήν ἀγαθήν σου πρόθεσιν. Ταπεινώσου.
Σκληρότης, παρακοή καί ὑπερηφάνεια γεννοῦν τήν ἀκηδίαν, τήν ἀμέλειαν καί τήν ἀπελπισίαν, ὅπου ἔρχονται ὅλοι οἱ δαίμονες καί κάμνουν κοπρῶνα καί σταῦλον τήν ψυχήν τοῦ ἀνθρώπου.
Ἄν ὅμως βιασθείς ἐν μετανοία καί ταπεινώσει θά γίνεις θυμίαμα εὔοσμον καί μύρον πολύτιμον. Ἡ προσπάθειά σου θά γίνεται ὄντως θυσία λογική, εὐάρεστος εἰς τόν Κύριον.
Γνήσιοι καί ἀχρεῖοι δοῦλοι
Ὁ Θεός ἐποίησε ἀπό ἀγάπη τόν ἄνθρωπο "κατ' εἰκόνα Του - βραχύ τί παρ' Ἀγγέλοις - διπλανό Του - αὐτεξούσιον - ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν", μέ μιά σύνθεση πλήθους λειτουργιῶν, γνωστικές - συναισθηματικές, βουλητικές καί μιά δομή πού ἐνέχει πάντοτε τήν γνώση, τήν βούληση, τήν δράση - τή συμπεριφορά, πού προϋποθέτουν, πνεῦμα μαθητείας, βίωμα ἀγάπης καί συνέπεια ἄσκησης, ἀντιστοίχως.
Αὐτοῦ τοῦ ὑπεραγαθοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐτίμησε τούς ἀνθρώπους, τὰ λογικὰ ὄντα, μὲ τὸ ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ "αὐτεξουσίου", ἄλλοτε εἴμεθα φίλοι Του καὶ γνήσιοι δοῦλοι Του, ἄλλοτε εἴμεθα ἀχρεῖοι δοῦλοι Του καὶ τελείως ἀποξενωμένοι ἀπ᾿ Αὐτόν, καί ὑπάρχουν τέλος κάποιες περιπτώσεις ποὺ συμπεριφερόμεθα ὡς ἐχθροί Του, καίτοι ὡς ἀνόητοι δέν ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι εἴμεθα ἀδύνατοι καὶ ἀνίσχυροι.
Ἀπολυτίκιον
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου
